ကေလးတစ္ေယာက္လို ေအာ္ငိုပစ္လိုက္ခ်င္တယ္
လမင္းဆီက ထမင္းဆီဆမ္းကို ေရႊလင္ဗန္းၾကီးနဲ႕ မလိုပါဘူး
ငွက္ကေလး ခြံ႕ေကၽြးလာမယ့္ ထမင္းဆီဆမ္းပဲ လိုအပ္တယ္
ငွက္ကေလး ကိုယ္ ေအာ္ငိုပစ္ခ်င္တယ္
ေကၽြးမွာလား ထမင္းဆီဆမ္းကို။
ငွက္ကေလး
ငါ့ကို သတ္ပါ
ဟိုးအေဝး အေဝးမွာ ပုန္းေရွာင္
နင့္တစ္ကိုယ္ရည္စာေတာ့ လံုျခံဳတာေပါ့
ငါ့ႏွလံုးသားကေတာ့
အေအးမိ အလြမ္းမိ ျဖစ္သြားတယ္။
ဟိုး...............အေဝးမွာ မင္း
ေဟာဒီမွာ ရပ္ေနတာက ငါ
ဒို႔ႏွစ္ဦးၾကား ျခားနားတာက စိတ္ ေဝးကြာျခင္း
ငွက္ကေလး
ဒီပံုျပင္ကို ငါဆက္ေရးေနဦးမွာ
ဒီကဗ်ာေတြ ငါဆက္ေရးေနဦးမွာ
ဒီတမ္းခ်င္းေတြ ငါဆက္ေရးေနဦးမွာ
ငွက္ကေလး
ငါ က ရူးေနတဲ့ သစ္ပင္
အခ်စ္တစ္ခုမွာ ရူးေနမိတဲ့ သစ္ပင္
ပိုင္ဆိုင္ခြင့္မရမွန္း သိတယ္
ပိုင္ဆိုင္ဖို႕ မလြယ္မွန္းသိတယ္
မင္းက ေကာင္းကင္က တိမ္စ
ေလလြင့္ရာ လိုက္ပါတတ္သူ
ငါက ေျမျပင္က မလႈပ္ႏိုင္မေရြ႕ႏိုင္တဲ့ သစ္ပင္
သစ္ပင္ရူးတစ္ေကာင္
ဂရုမစိုက္နဲ႕ လွည့္မၾကည့္နဲ႕
မင္းရဲ႕ ဂရုစိုက္မႈတိုင္းမွာ ငါ
အလဲလဲအျပိဳျပိဳ
စိတ္ေတြ ငိုမိေပါ့
ငွက္ကေလး
လွည့္မၾကည့္နဲ႕
သြားပါ။
နာဖ်ားေနျပီ
ဒီျမိဳ႕ဟာ အလြမ္းေတြဆိုင္းလြန္းေတာ့ နာဖ်ားေနျပီ
ငွက္ကေလး
မင္း ငါ့ျမိဳ႕ေတာ္ကေန ျဖတ္ပ်ံမသြားနဲ႕ေတာ့
ဒီျမိဳ႕ဟာ
လတ္ဆတ္တဲ့ ရနံ႕ေတြ ေပ်ာက္ကုန္ျပီ
ျမင္ေလရာဟာ
ေျခာကပ္ကပ္ႏိုင္လြန္း
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းရနံ႕ေတြ ဆိတ္သုဥ္းကုန္ျပီ
ဘယ္သူေျပာလဲ
ေပးဆပ္တာဟာ အခ်စ္လို႕
ဒီျမိဳ႕ဟာ ေပးဆပ္မႈေတြေၾကာင့္ပဲ နယ္ေျမေတြေပ်ာက္ဆံုးကုန္ျပီ
ေပးဆပ္မႈေၾကာင့္ပဲ
ေၾကကြဲမႈရနံ႕ေတြသာ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္
ငွက္ကေလး
ႏႈတ္မဆက္နဲ႕ လွည့္မၾကည့္နဲ႕
စကားမဆိုေၾကး
ငါ့ျမိဳ႕ေတာ္မွာ ငါေနမယ္
ငါဖန္ဆင္းတဲ့ ေၾကကြဲျခင္း
ငါဖန္တီးတဲ့ အလြမ္း
ဘာတစ္ခုမွ စကားအပိုလာမဆိုနဲ႕
မရတဲ့ အခ်စ္ကို ခခယယေတာင္းခံဖို႕
မစဥ္းစားဘူး
ငါ့ခ်စ္ျခင္းနဲ႕ငါ အသက္ရွင္မယ္
ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ ဆိတ္သုဥ္းတယ္ဆိုလည္း ရွိပါေစေတာ့။
ဂြတ္ဘိုင္ပါ ငွက္ကေလး
မင္း ေပ်ာ္ရႊင္ပါေေစ။
လမင္းဆီက ထမင္းဆီဆမ္းကို ေရႊလင္ဗန္းၾကီးနဲ႕ မလိုပါဘူး
ငွက္ကေလး ခြံ႕ေကၽြးလာမယ့္ ထမင္းဆီဆမ္းပဲ လိုအပ္တယ္
ငွက္ကေလး ကိုယ္ ေအာ္ငိုပစ္ခ်င္တယ္
ေကၽြးမွာလား ထမင္းဆီဆမ္းကို။
ငွက္ကေလး
ငါ့ကို သတ္ပါ
ဟိုးအေဝး အေဝးမွာ ပုန္းေရွာင္
နင့္တစ္ကိုယ္ရည္စာေတာ့ လံုျခံဳတာေပါ့
ငါ့ႏွလံုးသားကေတာ့
အေအးမိ အလြမ္းမိ ျဖစ္သြားတယ္။
ဟိုး...............အေဝးမွာ မင္း
ေဟာဒီမွာ ရပ္ေနတာက ငါ
ဒို႔ႏွစ္ဦးၾကား ျခားနားတာက စိတ္ ေဝးကြာျခင္း
ငွက္ကေလး
ဒီပံုျပင္ကို ငါဆက္ေရးေနဦးမွာ
ဒီကဗ်ာေတြ ငါဆက္ေရးေနဦးမွာ
ဒီတမ္းခ်င္းေတြ ငါဆက္ေရးေနဦးမွာ
ငွက္ကေလး
ငါ က ရူးေနတဲ့ သစ္ပင္
အခ်စ္တစ္ခုမွာ ရူးေနမိတဲ့ သစ္ပင္
ပိုင္ဆိုင္ခြင့္မရမွန္း သိတယ္
ပိုင္ဆိုင္ဖို႕ မလြယ္မွန္းသိတယ္
မင္းက ေကာင္းကင္က တိမ္စ
ေလလြင့္ရာ လိုက္ပါတတ္သူ
ငါက ေျမျပင္က မလႈပ္ႏိုင္မေရြ႕ႏိုင္တဲ့ သစ္ပင္
သစ္ပင္ရူးတစ္ေကာင္
ဂရုမစိုက္နဲ႕ လွည့္မၾကည့္နဲ႕
မင္းရဲ႕ ဂရုစိုက္မႈတိုင္းမွာ ငါ
အလဲလဲအျပိဳျပိဳ
စိတ္ေတြ ငိုမိေပါ့
ငွက္ကေလး
လွည့္မၾကည့္နဲ႕
သြားပါ။
နာဖ်ားေနျပီ
ဒီျမိဳ႕ဟာ အလြမ္းေတြဆိုင္းလြန္းေတာ့ နာဖ်ားေနျပီ
ငွက္ကေလး
မင္း ငါ့ျမိဳ႕ေတာ္ကေန ျဖတ္ပ်ံမသြားနဲ႕ေတာ့
ဒီျမိဳ႕ဟာ
လတ္ဆတ္တဲ့ ရနံ႕ေတြ ေပ်ာက္ကုန္ျပီ
ျမင္ေလရာဟာ
ေျခာကပ္ကပ္ႏိုင္လြန္း
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းရနံ႕ေတြ ဆိတ္သုဥ္းကုန္ျပီ
ဘယ္သူေျပာလဲ
ေပးဆပ္တာဟာ အခ်စ္လို႕
ဒီျမိဳ႕ဟာ ေပးဆပ္မႈေတြေၾကာင့္ပဲ နယ္ေျမေတြေပ်ာက္ဆံုးကုန္ျပီ
ေပးဆပ္မႈေၾကာင့္ပဲ
ေၾကကြဲမႈရနံ႕ေတြသာ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္
ငွက္ကေလး
ႏႈတ္မဆက္နဲ႕ လွည့္မၾကည့္နဲ႕
စကားမဆိုေၾကး
ငါ့ျမိဳ႕ေတာ္မွာ ငါေနမယ္
ငါဖန္ဆင္းတဲ့ ေၾကကြဲျခင္း
ငါဖန္တီးတဲ့ အလြမ္း
ဘာတစ္ခုမွ စကားအပိုလာမဆိုနဲ႕
မရတဲ့ အခ်စ္ကို ခခယယေတာင္းခံဖို႕
မစဥ္းစားဘူး
ငါ့ခ်စ္ျခင္းနဲ႕ငါ အသက္ရွင္မယ္
ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ ဆိတ္သုဥ္းတယ္ဆိုလည္း ရွိပါေစေတာ့။
ဂြတ္ဘိုင္ပါ ငွက္ကေလး
မင္း ေပ်ာ္ရႊင္ပါေေစ။
No comments:
Post a Comment
မဂၤလာပါ စာေတြ လာဖတ္ေပးလို႕ ေက်းဇဴးပါေနာ္