ဧဒင္နဲ႕ပတ္သတ္လာရင္
ဇာတာက အႏုတ္ဘက္မွာ
ကိုယ့္အေၾကာင္းကိုယ္သိပါလွ်က္
မရည္ရြယ္ပဲ ခူးမိခဲ့ ဒီသစ္သီး
ျပန္ေထြးဖို႕လည္း မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့
အတူတူ စားသံုးမယ့္ ငွက္ကေလးကို ေမွ်ာ္မိတယ္
ေအးခဲလြန္ေဆာင္းရာသီမွာ
သစ္ပင္ဟာ ေဆာင္းေငြ႕ေတြနဲ႕ အတူရွင္သန္ေနခဲ့
လိုအပ္ေနတဲ့ ရင္ေငြ႕ဟာ ေရာက္မလာခဲ့ဘူး
အေဝးဆံုး....
ဟိုး အေဝးဆံုးမွာ
သူ ေပ်ာ္ေနခဲ့တယ္
တကယ္ဆို
သူမေပးလည္း ကိုယ္ဟာ
ဒီျပဇာတ္ကို ဆက္ကသြားမွာ သက္ဆံုးတိုင္
ပေလာ့တ္အမွားေတြ လာလာမေပးနဲ႕
ပေလာ့တ္ေတြ လာလာမေျပာင္းနဲ႕
ကိုယ့္ဇာတ္နဲ႕ကိုယ္ က ေၾကး
မင္းေပ်ာ္တဲ့ မင္းငွက္ကေလးဆီမွာေန
ငါ့အလြမ္းေတြကို မတိုက္ခိုက္လာနဲ႕
တားျမစ္တယ္
ျဖစ္တည္လာတဲ့ ခ်စ္ျခင္းဟာ အမွားလား
ခယ.. ေတာင္းခံေနရေလာက္ေအာင္ထိ ငါမရူးဘူး
တစ္ခုတည္း...ပဲ။
ခ်စ္ခြင့္ရေနျခင္းမွာ ခ်စ္ေနပါရေစ
အခ်ိန္တန္လာတဲ့အခါ
မင္း ငါ့အခ်စ္ေတြကို ေမ့ႏိုင္မယ္။
ေပ်ာ္ေန..
ေပ်ာ္ေနပါ
ေပ်ာ္ေနပါေလ
မင္းငွက္ကေလးနဲ႕မင္း
ေပ်ာ္ေနပါ
ဒီခံစားခ်က္ဟာ မွားတယ္ ငါမေတြးေသးဘူး
ငါ့ရူးမိုက္မႈနဲ႕ငါ
တခါတေလ ဆံုျဖစ္ရင္ မ်က္ႏွာလႊဲေပးပါ ငွက္ကေလး
တကယ္ဆို မင္းငါ့ကို လွည့္မၾကည့္ျဖစ္ရင္
ငါ့ခ်စ္ျခင္းေတြ မင္းမသိႏိုင္ဘူး
တစ္ခ်က္ေလာက္...
မ်က္ႏွာလႊဲေန...။
No comments:
Post a Comment
မဂၤလာပါ စာေတြ လာဖတ္ေပးလို႕ ေက်းဇဴးပါေနာ္