(-)
ေတြ႕ဆံုမႈက ထူးမျခားနား။ ကၽြန္ေတာ့္ လက္မွာ လာနားတဲ့ ငွက္ကေလး။ သူ႕ကို ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္မိသြားခဲ့တယ္။စကၠန္႕ပိုင္းအတြင္းတဲ့ေလ။ ဘယ္သူေရးလိုက္တဲ့ ဇာတ္ညႊန္းလံဲ။ ဘယ္သူ ခြင့္ျပဳလိုက္တာလဲ။သစ္ပင္တစ္ပင္ရဲ႕ အလြမ္းဇာတ္ကေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္ကစျပီး ကရေတာ့တာပဲ။ ခ်စ္တယ္၊ လြမ္းတယ္၊ဝမ္းနည္းတယ္၊ ေၾကကြဲတယ္ တစာစာေအာ္ေနမိခဲ့တယ္။ ငွက္ကေလး မၾကားဘူး။
ငွက္ကေလးမွာ ငွက္ကေလးတစ္ေကာင္ရွိတယ္။ ငွက္ကေလးမွာ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ ရွိတယ္။ ငွက္ကေလးမွာ အိပ္မက္ေတြရွိတယ္။ ငွက္ကေလးမွာ ငွက္ကေလးကိုခ်စ္တဲ့၊ ငွက္ကေလးကခ်စ္တဲ့မိသားစုရွိတယ္။
ငွက္ကေလးမွာ ငွက္ကေလးတစ္ေကာင္ရွိတယ္ဆိုတဲ့ အသိကုိသိစက ကၽြန္ေတာ့္ရင္ေတြ အက္တဲ့ေန႕ေပါ့။ငွက္ကေလးရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ ၊ အိပ္မက္ေတြကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္ေလ ျပည့္စံုေစခ်င္လိုက္တာ။ငွက္ကေလးခ်စ္တဲ့ မိသားစုနဲ႕ ငွက္ကေလးဟာကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာ မိသားစုျပဇာတ္ေလးပဲ။အထပ္ထပ္အခါခါၾကည့္ေနခ်င္တယ္။
ငွက္ကေလးက ငိုတတ္တယ္။ မယံုမရွိနဲ႕ ငိုတတ္တယ္။ ငွက္ကေလးက သီခ်င္းလည္းဆိုတတ္တယ္။ ဟုတ္တယ္။ငွက္ကေလးဆိုတဲ့ သီခ်င္းဟာ ကမၻာမွာအေကာင္းဆံုးေတးပဲ။ သူ႕သီခ်င္းသံတိုးဖြဖြေလးမွာ ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးသားကအခ်စ္ဆိုတဲ့ ျမစ္ထဲ ဝုန္းခနဲ ခုန္ဆင္းလိုက္မိခဲ့တာေပါ့။
ငွက္ကေလးက လူၾကီးဆန္ဆန္ရင့္က်က္တယ္။ တခါတေလက် ကေလးဆန္တယ္။ အျမဲစူပုတ္ပုတ္ေနတတ္သလိုအျမဲျပံဳးခ်ိဳခ်ိဳေလးလည္း ေနတတ္ေသးတယ္။ ငွက္ကေလးရဲ႕ အျပံဳးက တခါတေလ ဝင့္ဝါျပီး တခါတေလက်ကေလးဆန္ဆန္ျဖဴစင္လြန္းတယ္။ တခါတေလက် ျပံဳးျမျမနဲ႕ ရင္ခုန္ဖို႕ေကာင္းလိုက္တဲ့အျပံဳးေလးသူမို႕ျပံဳးတတ္လြန္းတယ္။
ငွက္ကေလး ငိုေနတာ မေတြ႕ဖူးဘူး။ ငွက္ကေလး ငိုင္ေနတာ ေတြ႕ဖူးတယ္။ ငွက္ကေလး စိတ္ရႈပ္တတ္တယ္။ငွက္ကေလး မသိလိုက္မသိဘာသာေနတတ္တယ္။ ငွက္ကေလးဟာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ တစ္သက္တာ သင္ခန္းစာေတြပဲ။ဘယ္ေတာ့မဆိုသင္ယူေနမိမယ့္ ငွက္ကေလးရဲ႕ စိတ္အေျခအေနျပပံုရိပ္မ်ား။ရင္မွာ ထာဝရသိမ္းထားမိေနမွာ...။
(-)
ငွက္ကေလးက ငွက္ကေလးတစ္ေကာင္ကို ခ်စ္ခဲ့ဖူးတယ္။
ဒီစာသားကို ရြက္ဝါေတြမွာအခါခါေရး၊ ေလနဲ႕လႊင့္ခဲ့ဖူးတယ္။ နင့္ေနတဲ့ ရင္က ေဝဒနာေတြ ေလ်ာ့သြားေလမလားလို႕။ငွက္ကေလးရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းကို ငွက္ကေလးရဲ႕မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ျပီး လိုက္ဖမ္းခဲ့ဖူးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္မွားသြားတယ္။ တကယ္ခံစားရေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္ပါပဲ။ ငွက္ကေလးရဲ႕ စိတ္ကူးယဥ္ဆန္တဲ့ခ်စ္ျခင္းကိုကၽြန္ေတာ္ေလ ဖမ္းထားခ်င္လိုက္တာ။
ငွက္ကေလးက သူ႕ခ်စ္သူကိုေလ တစ္ဘဝစာရည္ရြယ္ျပီးေတာ့ခ်စ္ခဲ့သတဲ့။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ငွက္ကေလးကိုဘဝတစ္သက္တာ ရည္ရြယ္ခဲ့တာပါလို႕လည္း ငွက္ကေလးသိေအာင္ ေအာ္ေျပာလိုက္မိခ်င္ေသးတယ္။
ငွက္ကေလးရဲ႕အခ်စ္က ဒီေလာက္ေလးနက္တာေတာင္ ငွက္ကေလးဟာ ဒဏ္ရာေတြ ရခဲ့သတဲ့။ ဝမ္းနည္းမိလိုက္တာ။ငွက္ကေလးလို ျဖဴစင္သူအတြက္ ဒဏ္ရာဆိုတာ မတန္မရာခံစားခ်က္ပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ ငွက္ကေလးကို သနားတယ္။ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူး သနားတယ္။ ၾကည္ႏူးမႈကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေလ။
ငွက္ကေလး သိခ်င္မွသိမယ္။ သိလည္း သိႏိုင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ အတၱၾကီးသူတစ္ေယာက္။ေမာင္ႏွမခ်င္းရန္ျဖစ္ရင္ေတာင္ အငယ္မို႕ အၾကီးကို အမွားေထာက္မျပရဘူးဆိုတဲ့ ေရွးစကားကိုဒီမိုကေရစီနဲ႕ ကလန္ကဆန္လုပ္ေနတတ္တဲ့သူ။ အဲဒီလိုလူက ငွက္ကေလးနဲ႕ ပတ္သတ္လာရင္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေပ်ာင္း၊ဖေယာင္းေလးလို လိုရာပံုသြင္းႏိုင္သတဲ့။
ထူးဆန္းလိုက္တာ ငွက္ကေလးရယ္။
ငွက္ကေလးနဲ႕ပတ္သတ္လာရင္ ဘယ္ေလာက္ထိ ရူးလဲဆို ငွက္ကေလးရဲ႕ ခ်စ္သူေဟာင္းကို သဝန္မတိုမိဘူး။ငွက္ကေလးရဲ႕ ေလးနက္တဲ့ ခ်စ္ျခင္းေတြကိုပဲ ႏွေျမာမိေနတာ။ ႏွေျမာမိသြားတာ။
ျဖစ္ႏုိင္မယ္ဆိုရင္ေလ ငွက္ကေလးရဲ႕ခ်စ္ျခင္းေတြအားလံုး ကၽြန္ေတာ္သာအပိုင္စားရပစ္လိုက္ခ်င္တယ္။ခုေတာ့ ေမာ...။ ေမွ်ာ္ရင္းေမာေပါ့။ ေျခကုန္လက္ပန္းက်ေနတဲ့ သစ္ပင္ေလး၊ ေရဘယ္ေလာက္ေလာင္းေလာင္းကၽြန္ေတာ္အသက္ရွင္လာဖို႕က ငွက္ကေလးရဲ႕ ေမတၱာေရပါမွျဖစ္မွာ။ ငွက္္ကေလးသိေစခ်င္လိုက္တာ။ငွက္ကေလးရဲ႕ေမတၱာေရသာ မပါရင္ ကၽြန္ေတာ္ဟာ သစ္ပင္တစ္ပင္အျဖစ္ပဲ အသက္ရွင္ေနျပီး ႏွလံုးသားဆိုတာ ေက်ာက္ျဖစ္ရုပ္ၾကြင္းျဖစ္က်န္ခဲ့မွာ။
ေဟာ.... ဟိုမွာ ငွက္ကေလး။ ကၽြန္ေတာ့္ေကာင္းကင္ကေန ပ်ံသြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေလ..ငွက္ကေလးကိုခ်စ္လိုက္တာ.။
(-)
ငွက္ကေလးကငွက္ကေလးတစ္ေကာင္ကို ခ်စ္ေနတယ္။
ဒီအသိမွာ ကၽြန္ေတာ္ ေၾကေၾကကြဲကြဲျပံဳးတယ္။ ေၾကေၾကကြဲကြဲေပ်ာ္တယ္။ အျပံဳးနဲ႕အေပ်ာ္ဟာငွက္ကေလးအတြက္ေလ။ သူ အတိတ္ဒဏ္ရာေတြ ေမ့ႏိုင္ျပီဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ ေပ်ာ္မိပါတယ္။
ငွက္ေလးရဲဲ႕ ငွက္ကေလးေရ ေက်းဇူးျပဳျပီး ငွက္ကေလးကို ညွာတာပါ။ သူ႕ခမ်ာ ဒဏ္ရာေတြ ခံစားခဲ့ရတာ။ကၽြန္ေတာ့္တိုက္တြန္းေျပာသံေတြဟာ ငွက္ကေလးရဲ႕ ငွက္ကေလးဆီကို ေရာက္မသြားႏိုင္မွန္းသိတယ္။ဒါေပမယ့္လည္း ကၽြန္ေတာ္ ငွက္ကေလးအတြက္ စိုးရိမ္မႈေတြနဲ႕ ေျပာေနခဲ့မိတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္အလြြမ္းေတြသာ အားလံုးျပည့္စံုႏိုင္မယ့္ဆႏၵေတြအျဖစ္နဲ႕ ငွက္ကေလးဆီေရာက္သြားရင္ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိမ့္မလဲ။ ဒါဆို ငွက္ကေလး အရာရာျပည့္စံုသြားမွာပဲ။
ငွက္ကေလးကို လြမ္းမိတဲ့အလြမ္းက ေန႕ေန႕ညည။ အခ်ိန္မခြဲျခားဘူး။ ေလေျပေလးတိုက္ရင္လြမး္တယ္။သစ္ခက္ေလးေတြ လႈပ္ရင္ လြမ္းတယ္။ မနက္အလင္းေရာက္ရင္ လြမ္းတယ္။ ညအေမွာင္ေရာက္ရင္ လြမ္းတယ္။
တကယ္ပါ။ အလြမ္းဆိုတာ အခ်စ္ရဲ႕ ဘာသာေဗဒမွာ ဂုဏ္ထူးတန္းထြက္ဖို႕ အလြယ္ဆံုးတဲ့။ ကၽြန္ေတာ္လက္ခံလိုက္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အလြမ္းမွာ ဂုဏ္ထူးတန္း ထြက္လုျပီ။
ငွက္ကေလး ဒီေနာက္ပိုင္း ေျပာင္းလဲလာတယ္။ငွက္ကေလးရဲ႕ အသံေတြ ဝင္းလက္လာတယ္။ ငွက္ကေလးရဲ႕အသံေတြ ခ်ိဳျမလာတယ္။ ငွက္ကေလးရဲ႕ မ်က္ႏွာဟာ အခ်ိန္ျပည့္ ညြတ္ညြတ္ႏူးႏူ၊ သူ႕အေတာင္ပံခတ္သံေတြဟာႏူးညံ႕သိမ္ေမြ႕ေနတယ္။ ငွက္ကေလး အဆင္ေျပေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့အတြက္ ကၽြန္ေတာ္ ေပ်ာ္တယ္။ ငွက္ကေလးဘာေတြေပ်ာ္ေနလဲ စဥ္းစားမိခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ ငိုခ်င္သြားမိတယ္။
သူ သူ႕ခ်စ္သူငွက္ေလးနဲ႕ အဆင္ေျပလုျပီ ထင္တယ္။
ငွက္ကေလးေရ ကၽြန္ေတာ္ ငိုခ်င္လိုက္တာ...။
(-)
ကၽြန္ေတာ့္ အစိမ္းေရာင္သစ္ရြက္ေတြဟာတဆက္ဆက္တုန္လို႕။ ငွက္ကေလးကို ေမွ်ာ္ေနလိုက္တာ။တကယ္ဆို ငွက္ကေလးက ကၽြန္ေတာ့္ဆီ မလာဘူးဆိုတာ သူတို႕အသိဆံုးပါ။ ငွက္ကေလးၾကားေအာင္ေျပာေနမိတဲ့ စကားသံေတြဟာ ငွက္ကေလးမၾကားႏိုင္ခဲ့တာ လက္ေတြ႕။ ငွက္ကေလးနဲ႕ကၽြန္ေတာ့္ၾကားမွာဘာသာေဗဒ ကြဲျ့ပားတယ္။ကၽြန္ေတာ့္သစ္ခက္ေတြ တလႈပ္လႈပ္နဲ႕ ေျပာျပေနတဲ့ ငွက္ကေလးတမ္းခ်င္းေတြဟာငွက္ကေလးရဲ႕အျမင္မွာ လႈပ္ခါေနတဲ့ သစ္ရြက္ေလးပဲ ျဖစ္လိမ့္မယ္။
ငွက္ကေလးေရ ကၽြန္ေတာ္က သစ္ပင္ငယ္ပါ။ စိတ္လည္းငယ္တယ္။ အရိုင္းဆန္တဲ့ႏွလံုးသားက အခ်စ္တစ္ခု ပြင့္ဖူးလာတာကို တားျမစ္ဖို႕ထိ မရင့္က်က္တတ္ခဲ့ဘူး။ ငွက္ကေလးနဲ႕သူ႕ငွက္ကေလးရဲ႕ ပံုရိပ္ေတြ ျမင္ရတဲ့ေန႕ဆို ကၽြန္ေတာ္ ငိုတဲ့ေန႕ေပါ့။ အဲဒီေန႕တိုင္းေကာင္းကင္မွာ တိမ္ေတြညိဳတတ္တာမို႕ ငွက္ကေလးသတိထားမိရင္သိလိမ့္မယ္။ ကၽြန္ေတာ္ငိုေနတဲ့အေၾကာင္းကို။
မေန႕က ငွက္ကေလး၊ ဒီေန႕ ငွက္ကေလး၊ ဟိုးတေန႕က ငွက္ကေလး၊ ေနာင္လာမယ့္ငွက္ကေလး။ဘယ္ရက္စြဲအေၾကာင္းသိခ်င္လဲ။ ကိုယ္ငွက္ကေလးရဲ႕ အေတာင္ပံခတ္သံကို ေသခ်ာေဝခြဲျပမယ္။ ဘယ္ေန႕ကအေတာင္ပံခတ္သံမွာဘယ္လိုအနာတရေတြ ပါခဲ့ေၾကာင္း၊ ဘယ္ေန႕က အေတာင္ပံခတ္သံမွာ ဘယ္လိုေပ်ာ္ရႊင္မႈမ်ိဳးပါခဲ့ေၾကာင္းတစ္ခုခ်င္းစီအဓိပၸါယ္ခြဲျပမယ္ ယံု။
(-)
ညီမွ်ျခင္းတိုင္းရဲ႕ ေနာက္မွာအေျဖရွိသလား။
ငွက္ကေလးနဲ႕ သစ္ပင္ကို ေပါင္းစပ္ၾကည့္လိုက္တယ္။ ညီမွ်ျခင္းေနာက္မွာအေျဖမရွိခဲ့ဘူး။ သစ္ပင္ဟာ သစ္ပင္အတိုင္း မက်န္ရစ္ဘူး။ အလြမ္းေတြ၊ နာက်င္မႈေတြ နဲ႕ က်န္ခဲ့ရတယ္။ငွက္ကေလးကေတာ့အေဝးကို ခပ္သြက္သြက္ပ်ံ။ သူ႕ေဘးမွာ ငွက္ကေလးတစ္ေကာင္ရွိမယ္။ ရွိေလာက္တယ္။
စိတ္ကူးေတြနဲ႕ ရူးခဲ့တဲ့ေန႕ေတြ၊ စိတ္ကူးအယဥ္လြန္းခဲ့သူလို႕အေပါင္းအသင္းေတြ စကားတင္ဖ်င္းဆိုေနၾကလည္း ကၽြန္ေတာ္ စိတ္မဆိုးဘူး။ အားလံုးထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္ဟာရူးခဲ့တယ္ဆိုရင္ေတာင္သူတို႕တစ္ခါမွ မခံစားဖူးတဲ့ အခ်စ္မ်ိဳးနဲ႕ ရူးခဲ့တာ။
အခ်စ္ရူးလို႕ ေခၚခ်င္ ေခၚၾကပါေစ။ငွက္ကေလးအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ရူးတယ္။
ငွက္ကေလးေရ ကိုယ္က အခ်စ္ရူး၊ ခင္ဗ်ား အျပံဳးတုိင္းမွာ ရင္တစ္ခုလံုးျမဳပ္ႏွံထားမိ၊စိတ္တစ္ခုလံုး ျပံဳးရယ္သြားမိ၊ တကယ္ဆို ဆယ္ေက်ာ္သက္အရိုင္းမို႕မဟုတ္ဘူး။ ရင္ထဲကကိုအရူးအမူးခ်စ္ေနမိခဲ့တာ။
ငွက္ကေလးသိေအာင္ စကားေတြဆိုၾကည့္တယ္။ အသံက ထြက္မလာခဲ့ဘူး။ဟုတ္တာေပါ့။ သစ္ပင္တစ္ပင္က ႏွလံုးသားစကားစေျပာမယ္ဆိုရင္ ကမၻာၾကီး ကၽြမ္းထိုးေမွာက္ခံျုဖစ္သြားႏိုင္တယ္။ရတယ္။ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္ေနရရံုနဲ႕ ေက်နပ္တယ္။
(-)
ငွက္ကေလး ရယ္ေနလား။ ရယ္ပါ။ ငွက္ကေလးရဲ႕ ရယ္သံေလးေတြ ၾကားခြင့္ရခ်င္တယ္။
ငွက္ကေလး ေပ်ာ္ေနလား။ ေပ်ာ္ပါ။ ငွက္ကေလးရဲ႕ အေပ်ာ္ေလးေတြနားေထာင္ခြင့္ရခ်င္တယ္။
ငွက္ကေလး ငိုေနလား။ မငိုနဲ႕။ တကယ္ဆိုငွက္ကေလးဟာ သစ္ပင္တစ္ပင္ရဲ႕သူရဲေကာင္းျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ငွက္ကေလးဟာ စိတ္အားငယ္မႈထက္ ရင္ဆိုင္ တိုက္ခိုက္ဖို႕ ေရြးခ်ယ္တတ္သူျဖစ္တယ္။ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား ငွက္ကေလး။
ငွက္ကေလးအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ ေရးထားမိတဲ့ စာကေလးေတြဟာ ေျမျပင္ေပၚမွာၾကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္။ေလေျပတစ္ခ်က္အေဝွ႕မွာတင္ အရာအားလံုးေပ်ာက္ပ်ယ္။ မထင့္တထင္စကားလံုးေတြသာက်န္ခဲ့ေတာ့တယ္။
ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႕ တစ္ေၾကာင္းေရးၾကည့္မယ္။ ငွက္ကေလးကိုခ်စ္ခဲ့ျခင္းမွာမာနမပါဘူး၊ အတၱမပါဘူး။ ျဖဴျဖဴစင္စင္ အခ်စ္တစ္ခု ဖူးပြင့္ခဲ့ျခင္းသာ။ ဤမွန္ေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ငွက္ကေလး ေပ်ာ္ပါေစ။
ရည္ေဝ
1 comment:
အားေပးသြားပါတယ္အမ..:-) သစ္ပင္ေလးအေနနဲ႔ခံစားျပီးေတာ့ေပါ့
Post a Comment
မဂၤလာပါ စာေတြ လာဖတ္ေပးလို႕ ေက်းဇဴးပါေနာ္