Wednesday 29 January 2014

ေမွာ္

သိပ္ ထူးဆန္းတယ္
ေလာကၾကီး။

လက္ရွိအခ်ိန္
ရင္ထဲေအာင့္သက္ေနတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြနဲ႕
စိုးရိမ္ပူပန္မႈရုပ္သံကို ဖမ္းမိေနတဲကၽြန္ေတာ္

တျပိဳင္နက္တည္း
ေဖေဖေမေမေအာ္ရင္းတရင္း ငိုေနရွာမယ့္ကေလးတစ္ေယာက္
ဘယ္လိုေျပာေျပာ
ကိုယ့္ခံစားခ်က္ၾကီးကမွ ပိုပူတယ္ထင္ခဲ့မိေတာ့လည္း..

ေလာကၾကီး
သိပ္ထူးဆန္းတယ္။

အိပ္မက္ေပ်ာက္ကို အတူတူတူးဆြမိသူခ်င္း
ကိုယ့္အိပ္မက္က ပိုျပီးအနာအဆာမ်ားေနတဲ့အခါ
တပါးသူအိပ္မက္ကို ထိခိုက္တတ္လာတယ္
မရည္မရြယ္ခဲ့ေပမဲ့
ကိုယ့္အမွားေတာ့ အမွန္တကယ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။

သိပ္ ထူးဆန္းတယ္
ေလာကၾကီး။

ေပ်ာ္မလားေျပးမလား
မ်က္ဝန္းရာသီေတြကို တြက္ဆစ္ၾကည့္ဖို႕ၾကိဳးစားရင္း
ကိုယ့္စိတ္နဲ႕ကိုယ္ခလုတ္တိုက္ေနၾကသူေတြဟာ
ေဖးေဖးမမ ေနထိုင္ရင္းနဲ႕
ေမွာ္တစ္ခုဖန္တီး
စိတ္ဆာေျပ ရာသီစာတစ္ခုျဖစ္
စိတ္ေပ်ာ္ရာ နယ္ေျမတစ္ခုျဖစ္
စိတ္ခ်မ္းေျမ့ရာ ပိုင္နက္တစ္ခုျဖစ္
ဒါ တစ္ေနရာစီကေနစုထားတဲ့ ေသြးသားရင္းျခာ
မိသားစု ပါတဲ့။

ေလာကၾကီး
သိပ္ ထူးဆန္းတယ္။
 
ရည္ေဝ(လင္းေရာင္ျခည္)

Tuesday 28 January 2014

ရင္အက္ရာသီ

“ရင္အက္ရာသီ”

ဖ်တ္ခနဲ ျဖဳတ္ခနဲ အသိဝင္တယ္
စည္း
တကယ့္အတည္သာ ၾကံဳေတြ႕ျဖစ္ခဲ့ရင္ ရင္တစ္ခုလံုးနင့္ေနမလား

ခုထိ ငါ့ႏွလံုးအိမ္က မ်က္ရည္စေတြ မခမ္းေသးဘူး
ဆက္လက္
တစက္စက္ စီးယိုက်

ေသြး
မေတာ္
သား
မစပ္
ရင္ခြဲဖို႕ ဓါးတစ္လက္ကို
အလိုလို ေပးအပ္မိလွ်က္သား

စိတ္ ၾကီး မနာတတ္ခဲ့ေပမယ့္
စိတ္ ၾကီး နင္ေနတတ္ခဲ့
စကၠန္႕မလပ္ ေတြးမိတဲ့ အရာတစ္ခုက
အတည္ၾကီးသာ ျဖစ္ခဲ့ရင္

ေအာင့္သက္ေနတဲ့ ရင္ဘက္ၾကီးက
ခုထိအနာမက်က္ခဲ့
ဖ်တ္ခနဲ ျဖဳတ္ခနဲ
စည္း
ဆိုတဲ့ စကားေလးကိုသတိရလိုက္တယ္

စည္းလြတ္ဝါးလြတ္
တစ္ကိုယ္ေတာ္ ကကြက္ေတြနဲ႕
ငါ
ကၾကိဳးဆင္ခဲ့မိသလား

ကိုယ့္မ်က္ေခ်းကိုယ္ျပန္ျမင္မိတိုင္းမွာ
အားနာစိတ္ေတြနဲ႕
ပြဲခင္းက ထြက္ေျပးခ်င္ေနမိခဲ့

စည္းလြတ္ဝါးလြတ္ ကၾကိဳးဆင္ခဲ့မိတယ္ဆို
ေတာင္းပန္စရာ ဆုိစရာ
စကားဟာ အ ထစ္ အ ထစ္
ရင္နင့္တဲ့ ရာသီ
ရင္ အက္ ရာသီ
ျဖိဳးခနဲ ေျဖာင္းခနဲ
ခ်ိဳးခ်ိဳးခၽြတ္ခၽြတ္ က်ိဳးေၾက
ႏွလံုးသား အကိုင္းအခတ္ေတြ
တစ္လႊာခ်င္းစီ
ေၾကြ
..................က်
.......................................ခဲ့။

ရည္ေဝ(လင္းေရာင္ျခည္)

Monday 20 January 2014

လူငယ္အိပ္မက္

“လူငယ္အိပ္မက္”

ျပာလဲ့လဲ့မီးတန္းေလးမ်ားသည္ တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု စပ္ယွက္လွ်က္ ညအေမွာင္ထုကို ဖံုးအုပ္ထား၏။ ကေလးတစ္စုသည္ ဆိတ္ျငိမ္စြာ ကစားေနၾကသည္။ တေဒါက္ေဒါက္ ျမည္သံႏွင့္အတူ ေရာက္ရွိလာေသာ အဖိုးအိုတစ္ေယာက္ကို မည္သူကမွ် သတိမထားမိသေယာင္ရွိ၏။ အဖိုးအိုသည္ တဲအိမ္မ်ားကို တစ္ခ်က္ေဝ့ဝဲၾကည့္ရင္း ရြာလယ္ေခါင္ဟု ေခၚႏိုင္ေသာေနရာေလာက္တြင္ရပ္လိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္ ျပာလဲ့လဲ့မီးတန္းမ်ားကိုၾကည့္ရင္း မီးပံုတစ္ခု ဖန္တီးလိုက္၏။ ထို႕ေနာက္ မီးပံုတြင္းသို႕ တစ္စံုတစ္ခုအားပစ္သြင္းလိုက္သလိုရွိ၏။ တစ္စံုတစ္ရာကိုလည္း တိတ္ဆိတ္စြာ ေရရြတ္ေနျပန္သည္။ ထို႕ေနာက္ ညသည္ ဆိတ္ျငိမ္ျခင္းႏွင့္အေမွာင္ကို ပို၍အားျဖည့္ေပးလိုက္သည့္အလား။ ကမၻာေလာကသည္ ပို၍ပို၍ တိတ္ဆိတ္စြာ ေအးစက္လာသည္။

Wednesday 15 January 2014

မီးခိုးျမိဳ႕ေတာ္


“မီးခိုးျမိဳ႕ေတာ္”

က်ဥး္က်ဳတ္ေနတဲ့ အခန္းက်ဥ္းေလးမွာ ျပန္႕က်ဲေနတဲ့ အသက္ရႈသံေတြ။ အားလံုးရဲ႕ အာရံုသက္ဝင္ရာက တစ္ခုတည္း။ ကဗ်ာ။ ကဗ်ာဆိုတဲ့ေနရာ။ ကဗ်ာဆိုတဲ့ ကမၻာ။ ကဗ်ာဆိုတဲ့ ပြဲေတာ္။ ကဗ်ာဟာ ကဗ်ာပီပီ ခန္႕ထည္လြန္းသလို ကဗ်ာဟာ ကဗ်ာပီပီ စုတ္ျပတ္လြန္းတယ္။
ေၾကာင္ကုတ္တဲ့ အေရးအသားလည္း ခံစားတတ္ရင္ကဗ်ာျဖစ္သလို ေလးပင္လြန္းတဲ့ဝါက်တည္ေဆာက္မႈနဲ႕ကဗ်ာလည္း ခံစားတတ္မွ ကဗ်ာပီသတယ္။ ကဗ်ာဟာ ကဗ်ာေရးသူထက္ ကဗ်ာဖတ္သူအတြက္ ပိုၾကီးျမတ္တယ္။ တီရွပ္ကိုယ္စီ၊ ဂ်င္းပင္ျပာကိုယ္စီ၊ ေက်ာပိုးအိတ္တစ္အိတ္သို႕မဟုတ္ လြယ္အိတ္ လြယ္ထားသူ လူတစ္စု။ အလြယ္ေခၚလိုက္ရင္ ဂ်င္းပင္ျပာနဲ႕ ပ်ာယီးပ်ာယာအုပ္စု၊ ေက်ာပိုးအိတ္ကိုယ္စီ လြယ္အိတ္ကိုယ္စီလြယ္လို႕ ယံုၾကည္မႈအတြက္ ရြက္လႊင့္ေနၾကသူမ်ား။ ေဟ့ ငါ ကဗ်ာဆရာကြ။ မရွက္မေၾကာက္ ဝန္ခံေနလိုက္ပံုမ်ား။ စီးကရက္ေတြ တစ္လိပ္ျပီးတစ္လိပ္ေတာက္ထုတ္၊ ကဗ်ာအသေရ ဖ်က္သူတိုင္းကို တရားစြဲမယ့္ ေရွ႕ေနကဗ်ာဆရာ၊ ကဗ်ာဆရာေရွ႕ေနမ်ား။ မီးခိုးျမိဳ႕ေတာ္ကို တစ္ေယာက္ျပီးတစ္ေယာက္ တည္ေဆာက္ေနလိုက္ၾကတာ လြင့္ခနဲလြင့္ခနဲဝဲသြားတဲ့ သူတို႕ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားက မီးခိုးေငြ႕ေလးေတြဟာ ရွင္သန္မႈအပိုင္းအစတခ်ိဳ႕အတြက္ ကဗ်ာပီပီသသ ျပံဳးးျပေနသလိုေတာင္ ခံစားရ...။

Monday 13 January 2014

အခ်စ္က ဂလိုဘယ္ျဖစ္ေပမယ့္...

(၁)
“အိုး သူလည္း စေနပဲတဲ့လား”
မပီမသ တီးတိုးေရရြတ္မိရင္း ေႏြး အံ႕ၾသစြာ ျပံဳးမိလိုက္သည္။ ၾကည့္ပါဦး ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ဆန္းၾကယ္လိုက္တဲ့ ကံတရားလဲ။ သူႏွင့္ ေႏြး၏ေမြးေန႕၊ေမြးရက္ဟာ ႏွစ္မတူပါပဲ တစ္ထပ္တည္း က်ေနသည္ တဲ့ေလ။ ကြန္ပ်ဴတာမွာ ခ်ရိုက္လိုက္မိသည့္ ရက္စြဲေလးႏွစ္ခုကို ၾကည့္႔ရင္း ေႏြးရင္ထဲံ တစ္စံုတစ္ခုသည္ အသံမေပးဘဲ အနီးသို႕ေရာက္လာဟန္ရွိ၏။ ႏွစ္သက္သေဘာက်စြာျပံဳးမိရင္း ကြန္ပ်ဴတာဖန္သားျပင္မွ ေမြးေန႕ေလးႏွစ္ခုကို ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ေပၚသို႕ ကူးခ်လိုက္မိေတာ့သည္။
Saturday, 28, 1986
Saturday. 28, 1980

Sunday 12 January 2014

ေမွာ္

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ကမ္းပါးေတြ ျပိဳမက်ေအာင္ ထိန္းသိမ္းရင္း အနာဂတ္ဆိုတာကိုေတြးၾကည့္လိုက္တိုင္း ေလေနတဲ့ စိတ္ၾကီးက ထထရယ္တယ္။ ကိုယ္ တကယ္ပဲ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းကို ေမ့ေလ်ာ့တတ္ခဲ့ျပီထင္ရဲ႕..။

Friday 10 January 2014

“ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တို႕ ေတာင္ပံုရာပံု”


“ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တို႕ ေတာင္ပံုရာပံု”
---++++-------------------------
ေျပာစရာ စကားမ်ားစြာတို႕ရွိ၏။ သို႕ေသာ္ ေျပာခြင့္ရႏိုင္ေသာ စကားမွာ တစ္ခြန္းသာျဖစ္သည္။
ရင္ႏွင့္အျပည့္ လြမ္းဆြက္ေနရေသာ ခံစားခ်က္မ်ားစြာတို႕ကို “သတိရတယ္” ဟူသည့္ စကားေလးျဖင့္ တန္ဖိုးမေလ်ာ့ပါးေစလိုပါ။ ထို႕ေၾကာင့္ပင္ အရာရာတြင္ တိတ္ဆိတ္သူသည္ ကိုယ္ျဖစ္ရေတာ့သည္။ ကိုယ့္မ်က္ဝန္းတြင္ ၾကည့္တတ္မည္ဆိုလွ်င္ ေဝ့သီေနေသာ အပူေရာင္အေငြ႕မ်ားေတြ႕ရွိႏိုင္သည္။ ကိုယ့္အျပံဳးတို႕ကို ၾကည့္တတ္မည္ဆိုလွ်င္ အပူေရာင္သမ္းေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းတြန္႕ခ်ိဳးကို ျမင္ေတြ႕ႏိုင္မည္။ ကိုယ့္ႏွလံုးသားကိုၾကည့္တတ္မည္ဆိုလွ်င္………။
ေျပာစရာစကားမ်ားစြာရွိ၏။ သို႕ေသာ္ ေျပာခြင့္ရေသာ စကားမွာ တစ္ခြန္းသာ ျဖစ္သည္။

Wednesday 1 January 2014

“တစ္ေန႕ေန႕....”



>>>>>>အခ်ိန္
>>>>>>
>>>>>>လူ
တစ္ေန႕မွာ
>>>>>>
>>>>>စိတ္
>>>>>>>
?????????????????????????
အရွိသည္ပင္ မရွိျခင္းျဖစ္၍
မရွိျခငး္သည္ပင္ အရွိျဖစ္သည္။
အဖူးအငံုေလး၏ ၾကီးရင့္ျခင္းသည္ပင္ ပြင့္အာျခင္းျဖစ္၍ ပန္းပြင့္ေလး၏ ၾကီးရင့္ျခင္းသည္ပင္ ေျမသက္ေၾကြက်ျခင္းျဖစ္သည္။
တစ္ေန႕ေန႕တြင္
အခ်ိန္(လူ+စိတ္)
အခ်ိန္(စိတ္)

ရည္ေဝ(လင္းေရာင္ျခည္)

ဝလံုးေလးဝိုင္းေအာင္ ေရးမယ္

“ဝလံုးေလး ဝိုင္းေအာင္ေရးမယ္”

ဋဍ
ဍဋ
႒၌
ပံုတူကူးမခ်ခဲ့ေပမယ့္
တစ္ေနရာရာမ်ာမ်ား ပံုတူရွိေလမလား စိတၱဇေတြနဲ႕
ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ကၽြန္ေတာ္
ဝ လံုးေလးအျဖစ္ အသက္မသြင္းႏုိင္ခဲ့တာၾကာျပီ။

ငွက္ကေလးတစ္ေကာင္အတြက္-၁၄

“ငွက္ကေလးတစ္ေကာင္အတြက္-၁၄”

ဒီဇင္ဘာဟာေအးစိမ့္စိုစြတ္၊ အလြမ္းဆိုတာ ဒီဇင္ဘာရဲ႕ ေမြးခ်င္းေပါက္ေဖၚ၊ အသဲကြဲျခင္းဆိုတာ ဒီဇင္ဘာရဲ႕ ကစားစရာ။အေျဖသိေနတဲ့ ေမးခြန္းေနာက္ကေန ေတာက္ေလွ်ာက္လိုက္ရင္း အေျဖကိုေဖ်ာက္ထားတယ္။ သိလား။ ကိုယ့္လက္တြဲေဖၚဟာ ငွက္ကေလးျဖစ္ေလမလားဆိုတဲ့ ေမးခြန္းေတြနဲ႕ ကိုယ္ ေတာက္ေလွ်ာက္ ေပ်ာ္ေနခဲ့တာေပါ့။ အေယာင္ေဆာင္ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြဟာ အစစ္အမွန္ တစ္ခုေတြ႔လိုက္တိုင္း ႏွလံုးသားကို ဖ်စ္ညွစ္ထားသလို နာတယ္။ ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ထြက္က်တာမဟုတ္ဘူး။ ႏွလံုးသားပါ ေၾကမြသြားတာ။ၾကည့္ေလရာေနရာတိုင္းမွာ ႏႈတ္ခမ္းထူထူနဲ႕ ကိုယ့္ငွက္ကေလးမ်ား ရွ္ေနေလမလားရယ္လို႕ ရွာရတာအေမာပဲ။ ငွက္ကေလးဟာ ေနရာစံုမသြားတတ္မွန္းသိသိနဲ႕ သြားေလမလား ေတြးခဲ့ဖူးတယ္။ ေန႕ခင္းက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဝတၳဳစာသားေလး။ သိပ္ၾကိဳက္တာပဲ။ခ်စ္လြန္းလို႕ကို ဖြင့္မေျပာေတာ့တာ တဲ့။ ကိုယ္ကေကာ။ ကိုယ္ကေတာ့ ခ်စ္လြန္းလို႕ဖြင့္မေျပာတာမဟုတ္ဘူး။ ဖြင့္ေျပာခြင့္မရွိတဲ့ဘဝမို႕ ျငိမ္ျငိမ္သက္သက္ေငးၾကည့္ေနခဲ့ရရံု။ငွက္ကေလးဟာ ေသနတ္တစ္ခ်က္မပစ္ေဖါက္ပါဘဲ ကိုယ့္အတြက္ ကယ္တင္ရွင္ျဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္ဆို သူယံုပါ့မလား။ ဟုတ္တယ္။

ႏႈတ္ဆက္ပါတယ္...

“ႏႈတ္ဆက္ပါတယ္”

ပူေလာင္က်ိန္းစပ္ေနတဲ့ မ်က္ဝန္းေတြမွာ အေငြ႕ေတြနဲ႕။ မ်က္ရည္ဆိုတာ အေငြ႕ပ်ံတတ္ေၾကာင္း မ်က္မွန္က မွန္သားရဲ႕ မႈန္မိႈင္းမိႈင္းေၾကာင့္ အသိတိုးခဲ့ရ။
--++++++++++++++++++++++-----------