Thursday 13 December 2012

ႏွစ္သိမ့္တဲ့ ည



တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္နဲ႕
ေဝဒနာကို အလင္းေပးေနတယ္
ေရွာင္လြဲဖို႕ မၾကိဳးစားနဲ႕..တဲ့
ဒီလိုနဲ႕ပဲ ကၽြန္ေတာ္ အလြမ္းကို လက္ကမ္းၾကိဳေနခဲ့ရတယ္။



ေမွာင္ေမွာင္မိုက္မိုက္နဲ႕
မ်က္ရည္ေတြကို လက္ကမ္းၾကိဳေနတယ္
စိတ္ကို ဖြင့္ခ်လိုက္စမ္းပါ...တဲ့
ဒီလိုနဲ႕ပဲ ကၽြန္ေတာ္ မ်က္ရည္ေတြကို သြန္ခ်ပစ္ခဲ့မိတယ္။


လမင္းက အလင္းသဲ့သဲ့နဲ႕
ေခၽြခ်တဲ့ မ်က္ရည္ေတြကို ႏွစ္သိမ့္ျပန္တယ္
မ်က္၇ည္ကို သံုးသင့္တဲ့ေနရာသံုးပါ...တဲ့
ဟုတ္ကဲ့ ကၽြန္ေတာ္မလိုက္နာႏိုင္ခဲ့ဘူး
အဆံုးသတ္သိေနတဲ့ ဇာတ္လမ္းမွာ..
ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ကေနရတဲ့ ဇာတ္လမ္းမွာ
ဇာတ္လိုက္မင္းသားကၽြန္ေတာ္.......
အငို မရပ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး.....
ဒါေပမယ့္လည္း ေပ်ာ္ခဲ့မိပါတယ္
ခ်စ္ခဲ့ဖူးတယ္ဆိုတဲ့အေတြးေလး ေတြးရင္း
ဒီလိုနဲ႕ပဲသူ႕ကို ေက်းဇဴးတင္လိုက္မိပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ သနားၾကင္နာမႈေတြဟာ
သူ႔အေပၚ မိုးလို ရြာခ်ေပးဖူးတယ္
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ခ်စ္ခင္ျမတ္နိုးျခင္းေတြဟာ
သူ႕အေပၚ တိမ္ေတြလို အုပ္မိုးေပးဖူးတယ္
ခုေတာ့ သူဟာ ကၽြန္ေတာ့္ကို
ေလေျပညင္းလို သာသာေလးတိုက္ခတ္လိုက္ေတာ့..
သူနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ ေဝးကြာခဲ့ျပီေပါ့......။

အဟမ္းးး ကဗ်ာမဟုတ္ လက္ေဆာ့ထားျခင္း

3 comments:

ရတုသစ္ said...

ခ်စ္ခဲ့ဖူးတယ္ဆိုတဲ့အေတြးေလး ေတြးရင္း
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ခ်စ္ခင္ျမတ္နိုးျခင္းေတြဟာ
ေလေျပညင္းလို သာသာေလးတိုက္ခတ္လိုက္ေတာ့..
ညဟာ....
ေမွာင္ေမွာင္မိုက္မိုက္နဲ႕
မ်က္ရည္ေတြကို လက္ကမ္းၾကိဳေနတယ္

ရတုသစ္ said...

ခ်စ္ခဲ့ဖူးတယ္ဆိုတဲ့အေတြးေလး ေတြးရင္း
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ခ်စ္ခင္ျမတ္နိုးျခင္းေတြဟာ
ေလေျပညင္းလို သာသာေလးတိုက္ခတ္လိုက္ေတာ့..
ညဟာ....
ေမွာင္ေမွာင္မိုက္မိုက္နဲ႕
မ်က္ရည္ေတြကို လက္ကမ္းၾကိဳေနတယ္ ။

စံပယ္ခ်ိဳ said...


လမင္းက အလင္းသဲ့သဲ့နဲ႕
ေခၽြခ်တဲ့ မ်က္ရည္ေတြကို....သုတ္ေပးဖုိ႔အမၾကီးလာေရာက္ခဲ႔တာပါေနာ္...
ခံစားလွ်က္ပါ..

Post a Comment

မဂၤလာပါ စာေတြ လာဖတ္ေပးလို႕ ေက်းဇဴးပါေနာ္