Wednesday 10 July 2013

အစြန္းမ်ား

ေပါင္းႏုတ္ေျမွာက္စားနဲ႕
အခ်ိန္ကုန္ေနရတာၾကာလာေတာ့
စာေရးဖို႕စိတ္ကေလးဟာ လူးလူးယိုင္ယိုင္ျဖစ္လာတယ္
သုည ငါးလံုးေလးဟာ
ဘယ္ေလာက္မွ အသံုးမခံတဲ့အခါ
တကယ္ေနႏိုင္ပါ့မလား ကိုယ့္ကိုယ္ကိုျပန္သံသယဝင္လာတယ္

အပူေတာထဲ မတိုးခ်င္ေပမယ့္
အပူေတာထဲက သုညေလးေတြကိုပဲ တမက္တေမာေကာက္ယူေနၾကရတာ
ဒီသုညေလးေတြကပဲ ဘဝကို ေထာက္ပံ႕ေပးႏိုင္တာဆိုတဲ့အေတြးနဲ႕

ကိုယ့္လက္ကို ဆန္႕
ကိုယ့္ေျခကိုယ္ဆန္႕မိ
သုညေလးလံုးေလာက္နဲ႕
တစ္လစာ သံုးႏိုင္မလား မလား ဆိုတဲ့အေတြးေတြနဲ႕
ည ည အိပ္မရခဲ့
ငါက သုညေလးေတြကိုမွ မက္ေမာသူလား
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဆန္းစစ္ခ်င္လာမိျပီ

ကိုယ့္လက္ေခ်ာင္းေလးေတြက စာေရးခ်င္တယ္
ကိုယ့္ဝမ္းကေလးက ဆာတတ္တယ္
တစ္ဖက္က ဝါသနာ
တစ္ဖက္က ဝမ္းေရး
အေတြးေလးေတြ အဆံုးမသတ္ႏိုင္ေသးဘူး
ဘယ္ဖက္ကို ယိမ္းရပါ့
ေျခမကၽြံေသးတဲ့အခိုက္ ေသခ်ာဆန္းစစ္ဖို႕
ၾကိဳးစားေနမိရဲ႕

No comments:

Post a Comment

မဂၤလာပါ စာေတြ လာဖတ္ေပးလို႕ ေက်းဇဴးပါေနာ္