ႏွစ္သစ္မွာ ဝဋ္ကၽြတ္ျပီ

ႏွစ္သစ္မွာ ဝဋ္ကၽြတ္ျပီ


“ေဟး..အပ်ိဳၾကီး ဘယ္ေတာ့ စားရမွာလဲေဟး”

ေဘးအိမ္မွ ဗလြတ္ရႊတ္တြ ေနတတ္ေလ့ရွိေသာ၊ ႏိုင္းမကိုဆို အျမဲေနာက္ေလ့ရွိေသာ ဦးလွဘူး။

“ဘယ္ေတာ့မွ စားရဘူးဗ်ိဳ႕..ေမွ်ာ္မေနနဲ႕ေတာ့ ဦးလွဗူးသမီးမဂၤလာေဆာင္ေရာက္ရင္သာ အျပတ္အသတ္ေကၽြးဖို႕စဥ္းစားထား”
“ဟားဟား..ငါ့သမီးက ခုမွ ဆယ္ႏွစ္ရွိေသးလို႕ဟ..ေတာ္ၾကာညည္းရွာထားသမွ် ဘုန္းၾကီးစားသြားမွာစိုးလို႕ေမးတာပါဟာ..စိတ္မဆိုးပါနဲ႕”

ကဲ ျပီးကေရာ။ ဘုန္းၾကီးစားသြားမွာ စိုးလို႕တဲ့။ ငါေနာ္။ မ်က္ေစာင္းေတြ ပစ္ထိုးျပီး ထြက္လာလိုက္ေတာ့သည္။ ေအာ္လည္းေအာ္ေပးခဲ့လိုက္ေသးသည္။


“ကမၻာလဆန္းတစ္ရက္ေန႕ဗ်ိဳ႕..ကမၻာလဆန္းတစ္ရက္ေန႕”

ဘယ့္ႏွယ္ ႏိုင္းမ အသက္ေလးက အလြန္ဆံုးရွိလ ၂၈ ႏွစ္ေပါ့။ ျပည့္ေတာင္မျပည့္ေသး။ အေမႏွင့္အေဖကဆို ႏိုင္းမကို ခုထိ သမီးေလး၊ကေလးေလးႏွင့္ေခၚတုန္း။ ခုေတာ့ ဦးလွဘူးၾကီးစေခၚကတည္းက ႏိုင္းမတို႕လမ္းေလးထဲမွာ ႏိုင္းမကို အပ်ိဳၾကီးဟုေခၚၾကသည္မွာ ယေန႕ထိ။ ဟင္း…အဲဒီဦးလွဘူးၾကီးေၾကာင့္ေပပါ့။
ခုေတာ့ အပ်ိဳၾကီး တဲ့။ အဲဒီလိုေခၚတာ ႏိုင္းမ မၾကိဳက္ပါဘူး။ ဒီအသက္ေလးႏွင့္ အပ်ိဳၾကီး ေခၚခံရမည္ဆိုလွ်င္ျဖင့္ အသက္သံုးဆယ္ေက်ာ္ဆို ဘယ္လိုလုပ္မတုန္း။ ျဖစ္ေသးပါဘူး။ ရည္းစားေလးတစ္ေယာက္ေလာက္ အျမန္ရွာဦးမွပါ။ မနက္စာ မုန္႕ဟင္းခါးထြက္ဝယ္သူ ႏိုင္းမမွာ ဦးလွဘူး စကားေၾကာင့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ရေတာ့သည္။ အင္း..ေျပာသာေျပာရတာ။ သည္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကလည္း ခ်လာတာ သံုးႏွစ္ေလာက္ရွိျပီ။ ခုထိကို အေကာင္အထည္မေပၚႏိုင္ေသး။

……..

“အပ်ိဳၾကီး တကယ္လုပ္မွာလားေျပာစမ္းပါ..ရည္ရြယ္တဲ့မင္းအေၾကာင္းေတြ..xxxxxxအားက်မခံ လူပ်ိဳၾကီးပဲ လုပ္ေတာ့မယ္”

ေဟာ..စိတ္ညစ္တာ အဲဒါေတြ၊အဲဒါေတြ။ တကယ္ပါပဲ။ အလုပ္ျပန္ညေနခင္းဆို အျမဲ ဒီသီခ်င္း ေတာ့ ၾကားရျမဲ။ သူမတို႕ လမ္းထိပ္အုတ္ခုံေလးေပၚဝယ္ ဂစ္တာတီးေနသူ ေကာင္ေလးတစ္စု။ ႏိုင္းမက မ်က္ႏွာထားတည္ကာ ၾကည့္လိုက္လွ်င္ေတာ့ ျဖင့္ သူတို႕မဟုတ္သလို မ်က္ႏွာေပးႏွင့္ ျပံဳးစိစိလုပ္ကာ လွည့္လွည့္သြားၾကသည္။ “ဟင္း..ေကာင္ေခ်ာေလးေတြ ပါေနလို႕ ႏိုင္းမကလည္း ရန္သြားမလုပ္တာေပါ့။ ႏို႕မို႕ ႏိုင္း တဲ့ တစ္ႏိုင္းပဲ ရွိတယ္။ ႏွစ္ႏိုင္းရွိရင္ ျဖတ္ပစ္မယ္။ အဲ ဟုတ္ပါဘူး။ ရန္သြားေတြ႕ျဖစ္မယ္ေျပာတာ။
အဟီး…”ကိုယ့္အေတြးကိုယ္ စဥ္းစားမိကာရယ္ရင္း ဆက္ေလွ်ာက္လာလိုက္သည္။

“ႏိုင္းေလး..အလုပ္က ျပန္လာျပီလား..ေနာက္က်သားေနာ္”

သြားၾကီးအျဖီးသားနဲ႕ ဦးေဇာ္ေအာင္။ ႏိုင္းေလး…တဲ့။ မသိရင္ ႏွစ္လံုးဂဏန္းေပးတာက်ေနတာပဲ။ ေနႏွင့္ဦး နက္ျဖန္မွ ထိုးလိုက္ဦးမည္။ အဲ..ဟုတ္ေပါင္။ အခါတိုင္းလည္း ဒီအခ်ိန္ပဲကို။ စကားေရာေဖာေရာလုပ္ခ်င္တိုင္း။

“ဟုတ္ကဲ့..ဦးေဇာ္ေအာင္ေကာ ဘယ္သြားမလို႕လဲ..ဟိုကြမ္းးယာဆိုင္က အပ်ိဳၾကီး မေအးဆီလား”
“အာ..ႏိုင္းေလးကလည္း..ဘယ့္ႏွယ္ ဦးတပ္ေခၚတာလဲ. .ေခၚစမ္းပါ. .အစ္ကိုေဇာ္ေပါ့…အဲဒီအပ်ိဳၾကီးဆီ ကိုယ္က ဘာသြားလုပ္ရမွာလဲ..ဒီခ်ိန္ ႏိုင္းေလး ရံုးက ျပန္လာတတ္မွန္းသိလို႕ ၾကိဳေစာင့္ေနတာ””
“အငယ္ေလးေတြခ်စ္ရင္ xxxxဒုကၡ..အငယ္ေလးေတြ ခ်စ္ျခင္ၾကတဲ့ xxxxxအစ္ကိုၾကီးေတြ ျဖစ္ခ်င္ၾကရင္ xxxxxငါးပါးမကxxxx ေမွာက္လိမ့္မယ္”
အဲ.အုတ္ခုံက ငတိေလးေတြ သီခ်င္းသံ။ ဦးေဇာ္ေအာင္ သူ႕နဖူးေျပာင္ကို ပြတ္ရင္း ဘာေျပာရမွန္းမသိျဖစ္ေနပံုေပၚ၏။

“ဦးေဇာ္ေအာင္ သြားလိုက္ပါဦးမယ္ေနာ္”
တားခ်ိန္မရခင္ ေျပးထြက္လာလိုက္သည္။ ဦးေဇာ္ေအာင္ လိုက္ဖို႕ျပင္လိုက္ခ်ိန္ဝယ္
“ဦးနဲ႕သမီးရယ္က အရြယ္ခ်င္းလည္းမတူတယ္”
“ေအာ္ ဒီေကာင္ကလည္း ဦးနဲ႕သမီးဆိုကာမွေတာ့ အရြယ္ခ်င္းတူပါ့မလားဟ”
အုတ္ခံုက ငတိေလးေတြ၏ စကားသံႏွင့္အတူ ဦးေဇာ္ေအာင္က်န္ခဲ့ေတာ့၏။ အုတ္ခံုက လူငယ္တစ္စုကေတာ့ စကားေျပာရင္းဂစ္တာတီးရင္း။
 ဒီလူၾကီး သူ႕ဘာသာသူ အျမတ္ခြန္ရံုးမကလို႕ ဘာရံုးက ဝန္ထမ္းျဖစ္ျဖစ္ သူ႕နဖူးေျပာင္ရယ္၊ ဗိုက္ရႊဲရႊဲရယ္၊ ရွစ္ႏွစ္ၾကီးေသာအသက္ရယ္ႏွင့္တင္ ပယ္၏။ “မစဥ္းစားဘူး။ ဘယ့္ႏွယ္ စဥ္းစားလည္း ရုပ္မေခ်ာေတာင္ ကိုရီးယားမင္းသားလီေျဗာင္ဟြန္းလိုမ်ိဳးပံုပဲ စဥ္းစားမွာေပါ့။ ဒါမွမဟုတ္လည္း အက္ဖ္ဖိုးမင္းသား ဟြန္ဂၽြန္ပ်ိဳလိုေပါ့။ ဟင္း……အုတ္ခံုေလးေပၚေတာင္ မၾကည့္ခဲ့လိုက္ရဘူး။ ေကာင္ေခ်ာေလးေတြပါမပါ။ ဒီ ဦးေဇာ္ေအာင္ၾကီးရႈပ္တာေၾကာင့္။” ႏုိင္းမလည္း ဦးေဇာ္ေအာင္ၾကီးကို အဆက္မျပတ္ ေမတၱာပို႕မိရင္း ..။ သို႕ေသာ္ ေနာက္သို႕ လွည့္မၾကည့္ရဲ။ ႏို႕မို႕ လွည့္ၾကည့္လို႕မ်ား ဦးဇာ္ေအာင္က သူ႕ကိုၾကည့္တယ္ထင္လို႕ကေတာ့ သြားျပီ။

…………………………………………….

“ဟဲ့ သမီး…ဒါဘာေတြလဲ”

ဘုရားေရ။ အေမ့လက္ထဲမွာ ႏိုင္းမ ညကေရးထားေသာစာရင္း။ အိပ္ယာကႏိုးရံုရွိေသး..ကုတင္ေဘးရပ္ရင္း အေမက စာရြက္ေလးတစ္ရြက္ကိုင္ရင္းေမး၍ ၾကည့္လိုက္မိျခင္းပင္။

“အဲ..အ..အေမ့ ဘာမွမဟုတ္ဘူး..အေၾကြးေတာင္းဖို႕စားရင္း”
“အေၾကြးေတာင္းရမဲ့လူကလည္း ဒီေလာက္ေတာင္မ်ားသလားဟယ္..မွန္း ငါသိတဲ့သူမ်ားပါသလား…လမ္းၾကံဳရင္ေတာင္းေပးရေအာင္လို႕”

ျဖတ္ခနဲ ဆြဲယူလိုက္ရင္း စားပြဲေပၚရွိ ဆလင္းဘက္အိတ္ထဲ ကပ်ာကယာ ထိုးသြင္းလိုက္သည္။

“ပါ….ပါ..ပါဘူး အေမရဲ႕..အေမမသိတဲ့ ရံုးကလူေတြပါ..အဟီး”
“ေအးေအး..ျမန္ျမန္ေရခ်ိဳးျပီးထြက္လာေတာ့..အခ်ိန္အေတာ္လင့္ေနျပီ…အလုပ္ေနာက္က်ဦးမယ္”
“ဟုတ္”

ဟုတ္သား။ ညက ဒီစာရင္းထိုင္လုပ္ေနတာ ညဥ့္နက္သြားသည္။ သို႕မို႕ေၾကာင့္ အခါတိုင္းအိပ္ယာထခ်ိန္ထက္ နာရီဝက္ေနာက္က်သြားျခင္း။

“အလုပ္သြားရင္း ဘဏ္ရံုးကေန  ပစ္စင္ထုတ္ဖို႕စာရြက္ ဝင္ယူခဲ့စမ္းေအ..ႏွစ္ေစာင္ေနာ္..နင့္အေဖရင္ငါရယ္”
“ဟုတ္”

………………..

“မီးေရ….အန္တီ႔ကိုတာ့တာလုပ္ျပပါဦး”

အလုပ္မသြားခင္ ေဘးအိမ္မွ လင္မယားႏွစ္ေယာက္၏ ကေလးကို ေခ်ာ့ျမဴေနစဥ္ဝယ္

“အန္တီ သူမ်ားကေလးေတြခ်ည္းခ်စ္မေနနဲ႕တဲ့..ဝါကၽြတ္ရင္လက္ထပ္ႏိုင္ဖို႕စဥ္းစားဦးတဲ့..ေဖေဖက”

ဦးလွဘူးသမီးေလးေျပာစကားေၾကာင့္ ဦးလွဘူးအား မ်က္ေစာင္းထိုးမိရင္း ေျခေဆာင့္ကာ ထြက္လာလိုက္ေတာ့သည္။ ဦးလွဘူးကေတာ့ တဟားဟား ရယ္ လ်က္……..။

…………………………………….

ျမင္ေနရသည့္ ျမင္ကြင္းၾကည့္ကာ ႏိုင္း ေတာင္ ၾကည္ႏူးမိလာျပီ။ ၾကည့္ပါဦး။ ခံုတန္းေလးဝယ္ ေကာင္ေလးႏွင့္ ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္ပုခံုးတစ္ေယာက္မွီျပီး နားၾကပ္တစ္ေယာက္တစ္ဖက္စီတပ္ကာ သီခ်င္နားေထာင္ေနပံုမွာ ၾကည္ႏူးစရာ။ သည္ၾကားထဲ ဝင္လုဆဲ ေနမင္းက ၾကက္ေသြးေရာင္ကို အသားကုန္ေတာက္ပျပီး လင္းေနသည္။ တိမ္စျဖဴျဖဴတို႕ကလည္း ပငလ္ယ္ရွိ လိႈင္းၾကက္ခြပ္ေလးမ်ားသဖြယ္ ေနမင္းႏွင့္ ပဏာရေနပံုမွာ ထိုစံုတြဲေလးႏွင့္ေပါင္းလိုက္ေသာအခါ ၾကည္ႏူးဖြယ္ရာ ပန္းခ်ီတစ္ခ်ပ္ႏွယ္။

“ဟဲ့ ႏိုင္း ဘာေတြ ေငးေနတာတုန္း”
“အမ္.. ေငးပါဘူး နင္တို႕ေတြ ဘာေတြ ၾကာဦးမွာလဲလို႕ ေစာင့္ေနတာ”
“အံမယ္ ငါသိပါတယ္ေနာ္ ဟိုအတြဲေလးၾကည့္ရင္း အားက်ေနတာမလား”
“ေအး သိျပီးေရာေအ”

တကယ္ပါပဲ။ မဟုတ္ပါဘူး ဆိုကာမွပဲ စြတ္တရြတ္ ေျပာေနလိုက္တာ။ ေဒါသထြက္ထြက္ႏွင့္ ရွက္ရမ္းရမ္းျပီး ေျခေဆာင့္ ထြက္လာသည့္ သူမ ေနာက္မွ အေျပးလိုက္လာသံေၾကာင့္ နီမ လိုက္လာျပီ ထင္မိကာ ရပ္ရင္း အေနာက္လွည့္လိုက္သည္။
“ဝုန္း”
သို႕ေသာ္ ႏိုင္းမ မွန္းဆခ်က္ မွားသြားသည္ကိုေတာ့ ေနာက္က်မွ သိလိုက္ရသည္။ ေနာက္မွ လိုက္လာသည့္သူက ႏိုင္းမ အား အရွိန္ျပင္းျပင္းႏွင့္ ဝင္တိုက္၍ လဲက်ျပီးသည့္ အခ်ိန္မွ ၾကည့္မိေတာ့ ေယာက်ာၤးသားတစ္ေယာက္။ သူကလည္း ႏိုင္းမ ရပ္မည္မထင္သျဖင့္ တိုက္မိျခင္းအား အူေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္ေနဟန္ႏွင့္။ တကယ္ပါပဲ။ အထည္ခ်ဳပ္ကေန အားလပ္ရက္ေလးရလို႕ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ ေလွ်ာက္လည္မိသည္မွာ မွားျပီထင့္။ သို႕မဟုတ္ သည္ေန႕ ျပႆဒါးေန႕ေလပဲလား။

“ဟဲ့  ႏိုင္း ဘာျဖစ္သြားေသးလဲ”

ခုမွ ႏိုင္းမအနားေရာက္လာကာေမးေသာ နီမႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအေမးစကားကို ေခါင္းခါျပမိရင္းထေတာ့ နီမမ်က္လံုးျပဴးသြားသည္ကိုေတြ႕ရ၏။

“ဟဲ့ နင့္ေနာက္မွာ..”

“အမ္ ဘာလဲ” ေမးလိုက္ရင္း ႏိုင္းမ လဲက်သြားသည့္ေနရာအား မ်က္စိအေရာက္ နားလည္မိေပျပီ။ ကြမ္းတံေတြးမ်ား ျပန္႕က်ဲေနသည္မွာ ဘယ္သေကာင့္သားေတြ၊ ေတခ်င္းဆိုးေတြမ်ား စည္းမရွိကမ္းမရွိ ေထြးသြားေလသည္မသိ။ အိုး..သည္ေန႕မွပင္ ထမီစကပ္ဝတ္လာလိုက္မိျပီ။ စိတ္တို႕ ရႈပ္ေထြးသြားမိရင္း နီမအား အားကိုးတၾကီး ၾကည့္လိုက္မိခ်ိန္ဝယ္


“ဟိုေလ.. ကၽြန္ေတာ့္ ရွပ္အိက်ီၤ ၤ ေလးယူသြားပါ့လား”
“ေအး..ဟုတ္တယ္ ယူခဲ့လိုက္ ႏိုင္း ..ငါတို႕အဖြဲ႕ထဲမွာလည္း အေပၚရံုလိုမ်ိဳးအိက်ီၤ ၤအပို ပါမလာဘူး။”

ေခါင္းျငိတ္ကာ ကမ္းေပးေနေသာ အိက်ီ ၤအား ယူလိုက္သည္။
“ဟိုကၽြန္မ ျပန္ေပးဖို႕က်ေတာ့ လြယ္မယ္မထင္………”
“လြယ္မွာပါ.. မမကသာ သား ကိုမသိတာ သားက မမကိုသိတယ္ တစ္ရပ္ကြက္တည္းေနတာပဲေလ”

ေျပာရင္းဆိုရင္း ေျပးထြက္သြားေသာ ေကာင္ေလးေနာက္ေက်ာအားၾကည့္မိရင္း စဥ္းစားမိသည္ကေတာ့ မေတြ႕ဖူးေပါင္.. ဟုသာ။

“သားနဲ႕ မမ ဇာတ္လမ္းလားဟ.. ဘယ္ေန႕အတိအက်သိရမလဲဟင္ ႏိုင္းေနာ္ နင္ နင့္ဇာတ္လမ္းေတြက် ငါတို႕ေျပာမျပဘးူေပါ့ ငါတို႕က် အျမဲေျပာျပရတယ္”
“ေအးေလ..ဟုတ္ပ”
“ဒီလိုလုပ္ ဒီလိုလုပ္ ေနာက္တစ္ခါက် ဒို႕ေတြ ထမင္းစားခ်ိန္တိုင္းေျပာတဲ့ဇာတ္လမ္းေတြကို ႏုိင္းဇာတ္လမ္း ေျပာမျပေသးခင္အခ်ိန္ထိ ပါးစပ္ပိတ္ထားၾကေအာင္”
တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ႏွင့္ ဆူညံစြာေျပာေနေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားစကားေၾကာင့္ သူတို႕အား မ်က္ေစာင္းထုိးမိရင္း ရွက္ရွက္ႏွင့္ ေအာ္လိုက္မိေတာ့သည္။

“ဟဲ့ ငါကိုယ္တိုင္ေတာင္မွ မသိတဲ့ဟာကို… သူ႕ဘာသာ ငါ့ကို သိတယ္ေျပာသြားတာ.. ငါနဲ႕မဆိုင္ဘူး”

အင္း..ဘာလို႕ရွက္ေနတာပါလိမ့္..။ ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္မလံုမလဲေတြးရင္း စက္တင္ဘာက ိုးရက္မွာ ဖူးစာရွင္အစစ္ေတြ႕ျပီလားရယ္လို႕ မဝံ႕မရဲေလး ေမွ်ာ္လင့္လိုက္မိေသးသည္ကေတာ့…….။

……………………………………………………………………………………………………………………………………..

“မမက ဘယ္သိမလဲ.. သားက အဲ ေမာင္က မမအလုပ္သြားအလုပ္ျပန္ ေန႕တိုင္း လိုက္ၾကည့္ေနတာကို”

အသက္ကေလး သံုးႏွစ္သာ ငယ္ေသာ္ျငား သူ႕အိမ္တြင္ သား၊ သားႏွင့္ နာမ္စားသံုးေသာေၾကာင့္ သူ႕ကိုယ္သူ သား ဟု ႏႈတ္က်ိဳးတတ္ေသာ ခ်စ္သူေလးကို ၾကည့္လိုက္သည္။ သူသည္လည္း ႏိုင္းမ လိုပင္ စက္မႈဇုန္ထဲဝယ္ အလုပ္လုပ္သည္တဲ့။ စတီးစက္ရံုတစ္ခုတြင္ အလုပ္လုပ္သည့္ သူသည္ ဝင္ေငြကေတာ့ ႏိုင္းမ ထက္ပိုသည္။

ရွပ္အိက်ီၤ ၤေလးတစ္ခုမွ အစျပဳကာ ရင္းႏွီးခဲ့ေသာ သူႏွင့္ ႏိုင္း သံုးလမျပည့္ခင္ပင္ ခ်စ္သူ ျဖစ္သြားသည္ကေတာ့ ႏုိင္းအလြန္ျဖစ္မည္မထင္ပါ။ ဂရုစိုက္ျပတတ္လြန္းေသာ သူႏွင့္ ဦးလွဘူးၾကီး၏ အပ်ိဳၾကီး ဆိုေသာ ေခၚသံေၾကာင့္ဆိုလွ်င္ေတာ့ ပိုမွန္ေပလိမ့္မည္။
ေမာင့္မိဘေတြကလည္း သေဘာေကာင္းလိုက္တာ လြန္ပါေရာ။ ႏိုင္းမ အား သမီး၊ သမီးေလးႏွင့္ ပါးစပ္ဖ်ားကကို မခ်။ ရပ္ကြက္ေဈးေလးဝယ္ အသီးအရြက္ေရာင္းေသာ ေမာင့္ေမေမမွာအေျပာကလည္းခ်ိဳသလို ရုပ္ကလည္း က်က္သေရ ရွိလွ၏။ ေမာင့္ေဖေဖကလည္း ခင္မင္ေလးစားဖြယ္ရာေကာင္းလွ၏။ မိန္းမျဖစ္သူအား ကူညီကာ ေဈးဆုိင္အလုပ္လုပ္ေပးေနရသည္ကို ေက်နပ္ေနတတ္သူ။
ကိုယ့္ေယာကၡထီး၊ ေယာကၡမမို႕ထင့္။ ခင္မင္ေလးစားဖြယ္ရာေကာင္းသည္လုိ႕ ထင္မိသည္ရယ္။
…………………………………………………..

ဦးလွဘူးတို႕အိမ္ေရွ႕ေရာက္ေလျပီ။ ေမာင့္လက္ကို နဂိုကထက္ တင္းတင္းခ်ိတ္လိုက္၏။ ကဲ ဦးလွဘူးၾကီးဘာတက္ႏိုင္ေသးလဲ။ လက္ဖြဲ႕ၾကီးၾကီး ေတာင္းရမယ္။ ဟင္း..
 လက္ထပ္ဖိတ္စာ လာဖိတ္သည့္ သူမကို သည္တစ္ခါေကာ အပ်ိဳၾကီးဟု ေခၚေလဦးမည္လား။ ဟု စိတ္ထဲဝယ္ က်ံဳးဝါးရင္း ဖိတ္စာေလးအား တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ကိုင္ထားလိုက္၏။
“ဦးလွဘူးေရ..ဦးလွဘူး..”
“ေၾသာ္.. သမီးတို႕ လာၾက..လာၾက”
ဦးလွဘူး မိန္းမသာ ေတြ႕ရသျဖင့္ ဦးလွဘူး မရွိဘူးလား သိခ်င္စိတ္ႏွင့္ အိမ္ထဲသို႕ အေလာတၾကီး ဝင္လိုက္မိသည့္ ႏိုင္း ပါးစပ္အေဟာင္းသား ျဖစ္သြားေလျပီ။ သဃၤန္းဝတ္ႏွင့္ ဦးလွဘူး။
ေပါက္တတ္ကရလည္း ေျပာလို႕မရေတာ့။ လက္အုပ္သာ ခ်ီထားလိုက္ရေတာ့ျပီ။ ဟင္း.. ႏို႕မို႕ဆို……။

……………………………………………………………………………………
ရည္ေဝ