မုန္းတယ္ ဒီဇင္ဘာ

“မုန္းတယ္ ဒီဇင္ဘာ”

ဒီဇင္ဘာ။ ရြာရိုးကိုးေပါက္ ေလွ်ာက္လာတဲ့ ျပႆနာေတြနဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္အင္အားေတြကို သူ တြန္းတိုက္ပစ္တယ္။ ယိုင္နဲ႕နဲ႕ယိုင္လုလု လဲက်ဖို႕ တည္းတည္းေလးရွိေတာ့တဲ့အခ်ိန္က်မွ စိတ္ၾကိဳးေတြ ျဖတ္ခ်လိုက္ပံုမ်ား ေျပာ မေျပာခ်င္ပါဘူး။ သူ မာယာမ်ားတယ္။ ဒီဇင္ဘာဟာ မာယာမ်ားတယ္။ ဒီဇင္ဘာဟာ ဒဏ္ရာေတါ အတိုင္းအဆမဲ့ သယ္ေဆာင္လာတတ္တဲ့ရာသီလို႕ ကၽြန္ေတာ္ စြပ္စြဲခ်င္တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ ႏွလံုးသားကို ဒီဇင္ဘာဟာ ဓါးနဲ႕ ခ်ိန္ထားတယ္။ ဟုတ္တယ္။ ဓါးဦးနဲ႕ ထိကပ္ရန္ ဆံတစ္ျခည္မွ်င္စာအလိုမွာ ရပ္တန္႕၊ သူ ေရြ႕ေစာင္းမသြားဘူး။ တည့္တည့္မတ္မတ္ ခ်ိန္ထားတယ္။

ဒီဇင္ဘာမွာ ကၽြန္ေတာ္ အသဲကြဲတယ္။ တစ္ဖတ္သတ္ခ်စ္ရသူ လက္ထပ္တယ္။ ဒီဇင္ဘာမွာ ကၽြန္ေတာ္ ရင္ကြဲတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ စိတ္ၾကိဳးျဖတ္သတင္းစကားေတြ သူသယ္ေဆာင္လာတယ္။ ဒီဇင္ဘာဟာ သူ႕မာယာေတြ တစ္ရစ္ျပီးတစ္ရစ္ ထုတ္လႊတ္ေနပံုမ်ား၊ ေယာက်္ားမ်ားရဲ႕ မက်ည္းကိုးပင္ဆိုတဲ့မာယာေတာင္ လက္ေျမွာက္ရမတက္။ ခု ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ရည္ေတြိကု ဒီဇင္ဘာ တစ္စခ်င္းစီ ခ်ဴေနတယ္။ ဟုတ္တယ္။ ခ်ဴဆီ။ ဒီဇင္ဘာဟာ ခ်ဴဆီပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေၾကကြဲမႈေတြကို တစ္လိမ့္ခ်င္းစီ ရစ္ယူေနတာမ်ား ကၽြန္ေတာ့္ရင္တစ္ခုလံုး ဟာခနဲ။ ဒီဇင္ဘာမွာ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ပ်က္တဲ့ လက္ပ္ေတာ့အတြက္ထက္ သူျဖတ္ခ်လိုက္တဲ့ စိတ္ၾကိဳးေလးေတြအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ ေသလုမတက္ ရင္ထဲမွာ က်ဥ္တယ္။

“ေနာက္မလွည့္စတမ္း ေဖါင္ဖ်က္ခဲ့တယ္ ”။ ဒီဇင္ဘာက ေနာက္လွည့္ပါဦးလို႕ တိုက္တြန္းေနတုန္းပဲ။ အခ်ိန္မေရြးခ်ည္လို႕ရပါတယ္ ဆိုတဲ့ ေဖါင္ကို ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ တည္ေဆာက္ေပးေနတုန္းပဲ။ ကိုယ့္စိတ္လြတ္လပ္မႈနဲ႕ ကိုယ္ ေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ တိုက္ပြဲ၊ ျပီးဆံုးေအာင္ တိုက္မယ့္ကၽြန္ေတာ့္ကို ေနာက္ကေန လာလာေခၚေနတုန္း။ ေဟာဒီမွာ ေဖါင္ရွိေနတုန္းပါပဲ တဲ့။

ေနာက္လွည့္ၾကည့္ရင္း ေရွ႕တိုးေနရတဲ့ ကၽြန္ေတာ္၊ ဘယ္ကုိမွ တိတိပပမေရာက္ေသးတာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္သိေနေတာ့ ခက္ ခက္ရေခ်ေသးရဲ႕။ မေပ်ာ္ဘူး။ ဒီဇင္ဘာမွာကၽြန္ေတာ္မေပ်ာ္ဘူး။ မေပ်ာ္ေတာ့ဘူး။

ဒီဇင္ဘာဟာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ စိတ္ၾကိဳးကို တစ္ရစ္ျပီးတစ္ရစ္ ျဖတ္တယ္။ တိုင္ပင္ေဖၚသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ လမ္းခြဲစကားကို သယ္ေဆာင္လာတယ္။ ရင္ဖြင့္ေဖၚသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ လမ္းခြဲစကားကို သယ္ေဆာင္လာတယ္။ အိုး ခက္ ခက္ရေခ်ေသးရဲ႕။ သံေယာဇဥ္နဲ႕ ေနသားမက်ေသးတဲ့ ကၽြန္ေတာ္၊ သံေယာဇဥ္ကို လမ္းခြဲမႈ လို႕ ခုထိ အမည္တပ္လို႕မေသးဘူး။ ေတြ႕ၾကံဳဆံုကြဲ သံသရာၾကီးထဲ ခုထိ ေပ်ာ္ဝင္ဖို႕မလြယ္ေသးဘူး။ လမ္းေတြမတူညီေတာ့မယ့္ သူငယ္ခ်င္း၊ လမ္းခြဲျပီးတဲ့အခါ လမ္းဆံုတစ္ခုခုမွာမ်ားဆံုခဲ့ရင္ တို႕ေတြ ေအးစက္ေနမလား၊ တို႕လက္ေတြအရင္လိုပဲ ေႏြးေထြးေနမလား။ ဒီေမးခြန္းကို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္ေမးမိတုန္းပဲ။ အခ်ိန္ဟာ သမားေတာ္ျဖစ္သလို အခ်ိန္ဟာ ေအးစက္မႈလည္းျဖစ္တယ္။ အခ်ိန္ဟာ ရင့္က်က္မႈျဖစ္သလို အခ်ိန္ဟာ စိမ္းကားမႈလည္းျဖစ္တယ္။ လတ္တေလာမွာေတာ့ ဒီဇင္ဘာဟာ ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ရည္ကို ခ်ဴသြားတယ္။

ဒီဇင္ဘာက ကၽြန္ေတာ့္ကို စာသင္ေပးတယ္။ ၄ ဂဏန္းေၾကာက္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ၁၃ ဂဏန္းအဆံုးသတ္တဲ့ ႏွစ္နဲ႕ ဒီဇင္ဘာက ကၽြန္ေတာ့္ကို စာသင္ေပးတယ္။ စာသင္သားအသစ္ေလးကၽြန္ေတာ္ဟာ အတန္းၾကီးေတြရဲ႕ ေႏြးေထြးမႈနဲ႕ကူညီေထာက္မမႈကို ရတယ္။ အဲသလိုပဲ အျမင္မေတာ္ ဆင္ေတာ္နဲ႕ခေလာက္အထင္အျမင္လြဲမွားမႈကို ရတယ္။ ဘယ္လိုပဲေျပာေျပာ စာသင္သားအျဖစ္မွာ ကၽြန္ေတာ္ ေပ်ာ္သလို ဝမ္းနည္းခဲ့ရပါတယ္။

ဒီဇင္ဘာဟာသူ႕ကိုယ္သူ ဒဏ္ရာလအျဖစ္ စာရင္းသြင္းလိုက္သလား။ အေပ်ာ္နည္းနည္း၊ ဒဏ္ရာမ်ားမ်ားနဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္ေျခလက္ေတြကို သုတ္လိမ္းတယ္။ ၇ ရက္ဆိုတဲ့ ကနဦးလအစ ရက္ကေလးမွာေတာင္ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေတြ သိပ္မခိုင္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ ဘုန္းခနဲဒိုင္းခနဲ ပစ္လဲခ်၊ ပစ္လဲက်ခ်င္ေနျပီ။

ဒီဇင္ဘာရဲ႕ လက္က်န္ေန႕ရက္ေတြကို ျဖတ္သန္းဖို႕ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ကူးေတြ ထံုက်ဥ္ေနတယ္။ အေမွ်ာ္လင့္ဆံုးေပ်ာ္ရႊင္မႈဟာလည္း အဆံုးအျဖတ္တစ္ခုလို၊ ေသြးသားအစိတ္အပိုင္းတစ္ခု ျဖတ္ထုတ္လိုက္ရမယ့္လလို ဒီဇင္ဘာကစိုးရြံ႕မႈေတြနဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္ကို ပညာေပးေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ႏွိပ္စက္ေနတယ္။

လြတ္ေျမာက္ျခင္းဆိုတာ ဘယ္အရာလဲ။ ဒီဇင္ဘာက ဒဏ္ရာေတြ သယ္ေဆာင္လာတာမွန္ေပမယ့္အားလံုးဟာ အမွန္တရား။ မွားတဲ့အရာ တစ္ခုမွ ပါမလာခဲ့ဘူး။ လိပ္ခဲတည္းလဲ တအံု႕ေႏြးေႏြးခံစားခ်က္ေတြနဲ႕ ရွင္သန္ေနရတဲ့ လက္က်န္ဒီဇင္ဘာ၊ ေန႕ရက္တိုင္းဟာ အဆိပ္ေတြ ျမိဳခ်ေနရသလို၊ အဆိပ္သင့္ေန႕စြဲမ်ား လို႕ အမည္တပ္လိုက္ရင္ စြပ္စြဲတယ္မဆိုနဲ့။ ဒါ အမွန္တကယ္ပဲ ဒီဇင္ဘာနဲ႕ လိုက္ဖက္လြန္းတယ္။

လြတ္ေျမာက္ျခင္းဆိုတာ ဘယ္အရာလဲ။ အသဲကြဲတယ္ဆိုတာ ဘယ္အရာလဲ။ သံေယာဇဥ္ဆိုတာ ဘယ္အရာလဲ။ ဒီဇင္ဘာဟာ တစ္ခုျပီးတစ္ခု ျဖစ္ပ်က္ေနလိုက္တာမ်ား၊ ကၽြန္ေတာ့္မွာဆြံ႕အတိတ္ဆိတ္၊ စကားဆိုတဲ့အရာေတာင္ ေပ်ာက္ရွသြားသလို ခံစားလိုက္ရတယ္။ လြတ္ေျမာက္တယ္ဆိုတာ ဘယ္အရာလဲ။ ေျဖ ဒီဇင္ဘာ။ ေျဖပါ။ အမွားတစ္စံုတစ္ခုေတြ႕တိုင္း ေျပးေတြ႕ေျဖရွင္းတတ္သူ ကၽြန္ေတာ့္ကိုမွ ခင္ဗ်ားက ေန႕ရက္ေတြကို လက္ခ်ိဳးေရတြက္ခိုင္း၊ ေန႕ရက္တိုင္းကို အဆိပ္သင့္ေနေစခဲ့တယ္။ ေစာင့္ဆုိင္းျခင္းဟာ အဆိပ္ပဲ။

ဒီဇင္ဘာရဲ႕ ေနာက္ဆံုးေန႕စြဲမ်ား။ ဒီဒိုင္ယာရီတစ္အုပ္နဲ႕ ကမၻာမေက်ာ္ႏိုင္ေပမယ့္ ဒီဒိုင္ယာရိတစ္အုပ္နဲ႕ ကမၻာမေက်ာ္ႏိုင္မွန္းသိေပမယ့္ ဒီဒိုင္ယာရီတစ္အုပ္ကေတာ့ မျဖစ္မေနလုိကို လိုအပ္ေနခဲ့ျပီ။

သံေယာဇဥ္ေၾကာက္သူအတြက္ ဒီဇင္ဘာဟာ သံေယာဇဥ္အျမစ္ျဖတ္ေဆးလို ေဆးခါးၾကီးတိုက္ေကၽြးလာတယ္။ ဘဝကိုယ္စီအိပ္မက္ကိုယ္စီနဲ႕ ရွင္သန္ေနတဲ့ကမၻာ၊ လမး္ၾကံဳႏုိင္ပါဦးမလား၊ ကတိစကားေပမဲ့ တစ္ခ်ိန္မွာ ပ်က္ျပယ္ႏိုင္ေၾကာင္း သိေနမိတဲ့အခါ ……………။

တစ္ေယာက္ျပီးတစ္ေယာက္ ထြက္ခြာတယ္။ တစ္ေယာက္ျပီးတစ္ေယာက္ဝင္လာတယ္။ ဒီဇင္ဘာဟာ ရွိလက္စ သံေယာဇဥ္ေတြကို တိုးျပီး ရစ္တြယ္ေစတယ္။ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ဆိုတဲ့ အသိၾကီးနဲ႕ ရွိလက္စသံေယာဇဥ္ေတြကို တိုးလို႕တိုးလို႕ ရစ္ပတ္ေနမိတယ္။ ဒီဇင္ဘာဟာ ေနာက္ထပ္သံေယာဇဥ္ေတြကို ဖ်က္ဆီးပစ္တယ္။ သြား။ ထပ္မဝင္လာေစနဲ႕ေတာ့။ ထပ္ခါထပ္ခါ ဆံုးရံႈးဦးမယ့္ကမၻာ။ သံေယာဇဥ္ဆိုတာ ဒဏ္ရာေပးရအလြယ္ဆံုးအရာ။ သြား။ ဒီဇင္ဘာဟာ ဟားတိုက္ေနတယ္။ ဟုတ္တယ္။ ဟားတိုက္ေနတယ္။ ဒီဇင္ဘာမွာ ကၽြန္ေတာ္ လြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္က်ရံႈးမိေတာ့မယ္ထင္ရဲ႕။ ဟင့္အင္း။ ေနာက္ဆံုးေန႕စြဲေတြထိ ရွင္သန္ရမယ္ဆိုတဲ့ အသိနဲ႕ဘယ္ဘက္ရင္က ေအာင့္သက္ေနတာကို ကၽြန္ေတာ္ မ်က္ႏွာလြဲထားတယ္။ မ်က္ရည္ေတြ ျပန္သိမ္းပစ္တယ္။

ဟုတ္တယ္။ဒီဇင္ဘာရဲ႕ ေနာက္ဆံုးေန႕႔စြဲေတြထိ ကၽြန္ေတာ္ ရွင္သန္ရမယ္.။ ကိုယ့္သႏၷိဌာန္နဲ႕ကိုယ္ ကၽြန္ေတာ္ ဒီဇင္ဘာရဲ႕ အဆိပ္သင့္ေန႕ရက္ေတြထဲကို တစ္လွမ္းခ်င္းတိုး……………..။ မေမွ်ာ္လည္းေရာက္လာမယ့္ ေန႕ရက္ေတြ၊ ေရွ႕ခရီးမဆက္လည္း ေရွ႕ကို ေရာက္ေနမယ့္အခ်ိန္ေတြနဲ႕ ဒီဇင္ဘာက သူ႕နဂါးေခါင္းပါးစပ္ၾကီးကို ျဖဲျပီး ကၽြန္ေတာ့္ကို ၾကိဳလို႕။

စကားမစပ္ ကၽြန္ေတာ္က စေနေန႕ေမြးတဲ့ မရဏဖြားပါ။ နဂါးေခါင္းထဲ ဘယ္ေလာက္တိုးတိုး ကၽြန္ေတာ့္ရပိုင္ခြင့္ေတြ ျပန္ယူႏိုင္မယ္လို႕ ယံုၾကည္တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ၾကိဳးေတြကို တစ္ရစ္ခ်င္းစီ ျပန္ဆက္ပစ္မယ္။ ေအာင္ျမင္မႈဆိုတာ အရံႈးေပးသူကိုသာ မ်က္ႏွာလြဲထားတတ္တာမဟုတ္လား။ ဘာေျပာေျပာ လက္က်န္ေန႔ရက္ေတြမွာ ကၽြန္ေတာ္ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး ရွင္သန္ပစ္ရဲေသးတယ္။ ၂၀၁၄ ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ့္အနာဂတ္အတြက္ ေအာင္ျမင္မႈအစ မဟုတ္ဘူးလို႕ ဒီဇင္ဘာမျငင္းရဲဘူး။ ဒါေတာ့ ေသခ်ာတယ္။ သူက သူ႕ရာသီမွာပဲ အစြမ္းထက္တာမဟုတ္လား။

ဒါေပမယ့္လည္း မုန္းတယ္ ဒီဇင္ဘာ. သူျဖတ္လိုက္တဲ့ စိတ္ၾကိဳးေလးေတြဟာ ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးသားမွာခ်ည္ထားတာဆိုေတာ့ ၾကိဳးတစ္ၾကိဳးရဲ႕ ျပတ္ေတာက္မႈတိုင္းမွာ ႏွလံုးသားကို လာရိုက္တဲ့ နာက်င္မႈက ေသလုမတက္……….။ မုန္းတယ္။ ေသလုမတက္မုန္းတယ္ ဒီဇင္ဘာ။

ရည္ေဝ(လင္းေရာင္ျခည္)