ခ်ိဳ

(၁)
ေဆာင္းက..
လမင္းကို ေစာစီးစြာ မသယ္ေဆာင္ေပမဲ့
အေမွာင္ကိုေတာ့….
ႏွစ္ျခိဳက္စြာသယ္ေဆာင္ရင္း..
ေန႕တာတိုေစတယ္…
ဘာမဆိုင္ညာမဆိုင္နဲ႕
ကၽြန္ေတာ့္ ဝဲဖက္ရင္အံုက
အလြမ္းနင့္နင့္ေတြ လႊတ္ခ်ဖို႕ေတြးလိုက္မိပါရဲ႕
ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ၾကီးထမ္းပိုးထားတာ
ႏွစ္ႏွစ္ေတာင္ၾကာျမင့္ခဲ့ျပီပဲ။
(၂)
ေဆာင္းနံနက္ခင္းမွာ
ေရႊဝါေရာင္အလင္းတို႕ က်ဲျဖန္႕
တလက္လက္ေတာာက္ေနတဲ့..ကတၱရာလမ္းေလးထက္
အေျခၾကီးတဲ့..ေရႊမင္းသမီးေလးတပါးလွမ္းအလာ…..
ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးသား အသက္မဲ့သြားသတဲ့
….
အိပ္မက္ကအလန္႕တၾကားထအႏိုးမွာ
ကၽြန္ေတာ္လြမ္းမိသြားတယ္
အခ်ိန္ကာလအပိုင္းအျခားဟာ…
သူ႕ဟာသူလည္ပတ္ေနခဲ့ေပမဲ့
သူနဲ႕အတူ
ကၽြန္တာ့္အလြမ္းေတြ…သယ္ေဆာင္မသြားဘူး
ႏွလံုးသားထဲ…ခ်န္ခဲ့တယ္
လြမ္းတယ္…..ကြယ္။
(၃)
မင္း ေမ့သင့္ျပီ…..
သူငယ္ခ်င္းအရင္းေခါက္ေခါက္ရဲ႕
မခ်င့္မရဲစကားသံအဆံုး…
ကၽြန္ေတာ္ျပံဳးမိပါရဲ႕…..
အလြမ္းနင့္နင့္ကို ထမ္းပိုးထားသူတစ္ေယာက္အေနနဲ႕..
မေမ့ခ်င္ပဲ ဘယ္ေနမွာလဲကြယ္
ခက္တာက..အခ်စ္ဆိုတာကလည္း..
တကူးတကပ်ိဳးစရာမလိုပါပဲနဲ႕ကို
ငြါးငြါးစြင့္စြင့္ ပြင့္လန္းတတ္တာမ်ိဳးဆိုေတာ့…
အလြမ္းနင့္နင့္နဲ႕ပဲ…
ျမတ္ႏိုးေနျမဲေပါ့ကြယ္။
(၄)
ကၽြန္မ နာမည္ ခ်ိဳပါ..တဲ့
နာမည္နဲ႕လိုက္ေအာင္ ခ်ိဳရွတဲ့ စကားသံေလးနဲ႕
ႏွလံုးသားကိုစြဲေဆာင္တယ္
မ်က္ႏွာဝိုင္းေလးနဲ႕
မသိျခင္းတရားေတြ စုပံုေနတဲ့….
မ်က္ဝန္းၾကည္ၾကည္ေလးက…….
ခ်စ္ျခင္းတို႕ ဖြင့္ဟမဲ့
ႏႈတ္ခမ္းကို ဆြံ႕အေစတယ္
လြမ္းလိုက္တာ…ခ်ိဳ
ေႏြရဲ႕ အရိပ္မွာ ပိေတာက္ေရာင္ ဝမ္းဆက္နဲ႕
ခပ္တြန္႕တြန္႕ႏႈတ္ခမ္း…….
ငါ့ရင္ထဲမွာ…က်န္တုန္းပဲကြယ္
ခင္မင္ျခင္းကို ခုတံုးလုပ္ျပီး….
ခ်စ္္တယ္ဆိုတဲ့စကား မေျပာၾကားနဲ႕တဲ့လား….
သီးသန္႕ျဖစ္တည္တဲ့ ခ်စ္ျခင္းဟာ..
ခင္မင္ျခင္းထက္ ေစာစီးစြာ ပြင့္ဖူးခဲ့ေၾကာင္း
ေျဖရွင္းခြင့္မရခဲ့ဖူးကြယ္……..
ဝမ္းနည္းမိလိုက္တာ…
မာနၾကီးပံုကေတာ့
တကၠသိုလ္ရဲ႕ ေငြလဝန္းပီသပါေပရဲ႕ကြယ္။
(၄)
မင္း ဘယ္ဝယ္ဘယ္ဆီမွာလဲ…
မမွန္းဆတက္ဘူး…
ကိုယ္သိတာက…မင္းနဲ႕ ကိုယ့္ၾကား..
မာန ပဝါပါးျခားတယ္….။
ဒီကဗ်ာအျမင္မွာ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းက ေျပာျပန္ရဲ႕
မရူးနဲ႕…ကြာ..တဲ့
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ျပံဳးမိရံုသာ
ရူးပါေစ..အခ်စ္အတြက္..ခ်ိဳ႕အတြက္ ကၽြန္ေတာ္ရူးဝံ႕တယ္..လို႕
စိတ္ထဲက ေျပာမိပါရဲ႕ကြယ္။
(၅)
မဟုတ္ဘူး……..
ကိုယ္ ျငင္းခ်င္တယ္..မဟုတ္ဘူးလို႕
ကိုယ္မယံုဘူး
မယံုခ်င္ဘူးကြယ္
အနီေရာင္ႏႈတ္ခမ္းနဲ႕
ေဆးဆိုးပန္းရိုက္မ်က္ႏွာ
ခ်ိဳ..ဟာ..ခ်ိဳ မဟုတ္ေတာ့ဘူးကြယ္
ၾကည္လင္သန္႕ရွင္းတဲ့ အျပံဳးေလး..
ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့ျပီ…..
ရိုးသားမႈေတြ ျဖတ္စီးတဲ့ မ်က္ဝန္းေလး
ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့ျပီ
ရုန္းကန္မႈေတြနဲ႕ အသားက်တဲ့ မ်က္ဝန္းေလးက
ကိုယ့္ကို ၾကည့္ရင္း ျပံဳးျပန္တယ္
မသိမိတဲ့ ႏွစ္ႏွစ္အတြင္းမွာ……
ခ်ိဳ.ဘဝကို ေရစုန္ေမ်ာခဲ့သတဲ့
ေရႊမင္းသမီးအျဖစ္ကေန
အဖဆံုးလို႕…အမိအသံုးမတတ္ေတာ့….
အထည္ၾကီးပ်က္ခဲ့သတဲ့
အေျခမယိုင္ေအာင္… ေျမစမ္းခရမ္းပ်ိဳးရင္း
အသံုးနဲ႕ အျဖဳန္းခြဲမတတ္တဲ့အခါ….
အေမ့အတြက္..
ေမာင္အတြက္…..နဲ႕
ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း..
စားေသာက္ဆိုင္မွာ အဆိုေက်ာ္ဆိုတာကိုေရြးမိခဲ့သတဲ့ကြယ္
ရင္နာတယ္…ခ်ိဳ။
(၆)
အခ်စ္တစ္ခုအတြက္
ႏွလံုးသားက
လိုလိုခ်င္ခ်င္ပဲ ဘဝကို ရင္းဖို႕ျပင္တဲ့အခါ
သား…မိဘမ်က္ႏွာ အိုးမဲသုတ္ခ်င္သလား.တဲ့
အေမ့ ငိုညည္းသံတိုးတိုးနဲ႕
အေဖ့ ေတာက္ခတ္သံ
သူငယ္ခ်င္းတခ်ိဳ႕ရဲ႕..
မခ်င့္မရဲ တားျမစ္သံ….
ကၽြန္ေတာ္ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့တယ္…ေနာက္လွည့္မၾကည့္စတမ္းေပါ့
သည္တစ္ခါေတာ့..လက္ခံေပး ခ်ိဳ
ရင္တြင္းအေပ်ာ္နဲ႕ ႏွလံုးသား႕ကိုေပးဖို႕အလာ
ကၽြန္ေတာ္ ရင္ကြဲရျပန္ျပီပဲ
အမ်ိဳးအမည္မသိတဲ့ တိုင္းတစ္ပါးသားရင္မွာ
ပလီတာတာစကားဆိုေနတာ..ခ်ိဳ တဲ့လား
တခ်ိန္က ကၽြန္ေတာ္တန္ဖိုးထားတဲ့
ခ်ိဳ႕ရင္တဲ့က မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ေတြ
တခ်ိန္က ကၽြန္ေတာ္ျမတ္ႏိုးခဲ့တဲ့
ခိ်ဳ႕ရဲ႕ ျမန္မာဆန္မႈေတြ
အရာအားလံုး..ေပ်ာက္ဆံုးလို႕
ခုေတာ့လည္း………
ခ်ိဳ..အမ်ိဳးမဖ်က္ခ်င္စမ္းပါနဲ႕ လို႕
မဝံ႕မရဲ ေတာင္းဆိုခ်င္မိေသးတယ္ကြယ္
အသဲကြဲတယ္ဆိုတာထက္
အမ်ိဳးဖ်က္ခံရတာ..ပိုရင္နာတယ္...ခ်ိဳ။
……………………………………………………
ရည္ေဝ
၁၈ ႏိုဝင္ဘာ ၂၀၁၁
Sm17206.blogspot.com
Freeblogsppot.org/htayhsu