သူ႕အတြက္ အက္ေဆး

သူေမ့ေနသည့္ ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးသားရပ္ဝန္းတြင္ ယေန႕ ရာသီဥတု အနည္းငယ္ထိုင္းမိႈင္း၍ မိုးရြာသြန္းမႈ မ်ားျပားသည္။ တိုက္ခတ္ေနေသာတမ္းတမႈေလျပည္တို႕သည္ မုန္တိုင္းအဆင့္သို႕ေရာက္ရန္ ရာခိုင္ႏႈန္းမ်ားျပားလွ်က္ရွိသည္။

သူသည္ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ ကမၻာေစာင့္နတ္ကေလးျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ့္ကမၻာ၏ ရာသီဥတုကို သူစိုးမိုးသည္။ေနာက္ ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးသား၏ ရာသီဥတုကို သူ စိုးမိုးသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ကမၻာကို ေပ်ာ္ေစခ်င္လည္း သူအစြမ္းရွိသည္။ ငိုေစခ်င္လည္း သူ အစြမ္းရွိသည္။ သူသည္ ကၽြန္ေတာ္၏ ႏွလံုးသားေစာင့္နတ္ကေလးျဖစ္သည္။

ဒိုင္ယာရီ(၁)

ကၽြန္ေတာ္က သူ႕လက္သည္းေလးကို ခ်စ္သည္။ သူ႕မ်က္ဝန္းတို႕ကို ျမတ္ႏိုးသည္။ သူ႕စကားသံတို႕ကို တန္ဖိုးထားသည္။ သူျပံဳးလိုက္တိုင္းေပၚလာသည့္ သူ႕ပါးထက္မွ အစင္းရာေလးကို ခ်စ္သည္။ သူ႕မ်က္ဝန္းထဲမွ သူ၏ စိတ္ရာသီဥတုတို႕ကို ျမတ္ႏိုးစြာ ဖမ္းယူရျခင္းကို ျမတ္ႏိုးသည္။ သူစကားေျပာလိုက္တိုင္း အနည္းငယ္ ျဖစ္ေပၚတတ္ေသာ  ရွက္ကိုးရွက္ကန္းအမူအယာေလးကို ခ်စ္သည္။

ခပ္ၾကာၾကာမျပံဳးတတ္ေသာ သူ႕အျပံဳးတို႕ကို သိမ္းဆည္းထားခ်င္စိတ္တို႕ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္ရူးဖူးသည္။ သူ႕ရယ္သံ ရွတတတို႕ကို ဖမ္းဆုပ္ထားခ်င္စိတ္ျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ရူးဖူးသည္။ လမ္းေလွ်ာက္လွ်င္ ကိုယ္ကို မတ္ထားေသာ္လည္း အနည္းငယ္ဝေနျပီျဖစ္သည့္ သူ႕ဗိုက္ကိုၾကည့္ရင္း ကၽြန္ေတာ္ျပံဳးဖူးသည္။ ေရေႏြးၾကမ္းကိုမွႏွစ္သက္သူ သူ႕အတြက္ ကၽြန္ေတာ္ ေရေႏြးၾကမ္းေသာက္ခဲ့ဖူးသည္။ စကားေျပာလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္ ကၽြန္ေတာ္ဟု သံုးစြဲတတ္သံေလးကိုေတာ့တကယ္ပင္ ျမတ္ႏိုးခဲ့ဖူးသည္။ ယခုခ်ိန္တိုင္လည္း ျမတ္ႏိုးေနဆဲသာ ျဖစ္သည္။

ဒိုင္ယာရီ(၂)

သူသည္ ကၽြန္ေတာ့္အတြက ္ ခံစားရခက္ေသာ အက္ေဆးတစ္ပုဒ္ျဖစ္သည္။ စိတ္တို႕ ညြတ္ႏူးေစသည္။ သို႕ေသာ္ အဓိပၸါယ္ကို ေသခ်ာေရရာစြာ ရွာေဖြမေတြ႕ရွိႏိုင္ေသး။

ကိုလံဘက္စ္ကဲ့သို႕ နယ္ေျမသစ္ရွာေဖြေတြ႕ရွိေသာ္လည္း အခ်စ္ဟု ရဲရဲဝံ႕ဝံ႕ အမည္မေပးႏိုင္ေသးေသာ ကုန္းေျမကေလးတစ္ခုျဖစ္သည္။

သူ ကၽြန္ေတာ္ ကြာျခားမႈမ်ားစြာရွိေၾကာင္း သတိေပးရင္းကပင္ သူသည္ ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးသားကို တတိတိႏွင့္ တိုက္စားေနသည္မွာ အေတာ္ပင္ အခ်ိန္ၾကာျမင့္ေနျပီျဖစ္သည္။

ဒိုင္ယာရီ(၃)

ယေန႕ ကၽြန္ေတာ့္ေကာင္းကင္တြင္ တိမ္ညိဳညိဳတို႕ ေနရာယူထားၾကသည္။ သိပ္မၾကာခင္ မိုးရြာႏုိင္သည္။ သူ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေမ့ထားေလျပီလား။

ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ရာသီဥတုသာယာေစဖို႕ရာ သူ႕တြင္ တာဝန္မရွိပါ။ သူ႕ကိုမွီ၍ ကၽြန္ေတာ့္ကမၻာက အေရာင္လိုက္ေျပာင္းေနသည္ကိုကား ကၽြန္ေတာ္လည္း မတတ္ႏိုင္ပါ။

သူသည္ကၽြန္ေတာ္၏ ကမၻာေစာင့္နတ္ကေလးအျဖစ္ ရာထူးၾကီးၾကီးရထားေခ်ျပီျဖစ္၏။ သူ႕အရိပ္အေယာင္ကို ျမင္ရရံုေလးႏွင့္ ေပ်ာ္တတ္ေသာ ကၽြန္ေတာ္သည္ သူ႕အတြက္ တခါတရံ ပင္လယ္ၾကီးျဖစ္လိုက္ခ်င္၏။ ပင္လယ္ၾကီးကမွ သူခ်စ္ေသာ လမင္း၏ အရိပ္ကို ေထြးေပြ႕ခြင့္ရေသးသည္ မဟုတ္ပါလား။

ဒိုင္ယာရီ(၄)

သူ႕နာမည္ကို ေရရြတ္မိတိုင္း မပီသေသာ ကိုယ့္အသံဝယ္ ကၽြန္ေတာ္ ရွက္ရြံ႕စြာျပံဳးမိသည္။ ခ်စ္မိသူတစ္ေယာက္၏ နာမည္ကို ပီသၾကည္လင္စြာေခၚတတ္ခ်င္ပါသည္။ သူ႕နာမည္ေလးကို အသံထြက္မွားမွာကို ေၾကာက္ေလာက္ေအာင္ထိပင္ ကၽြန္ေတာ္ သူ႕ကို ခ်စ္သည္။

သူ သိႏိုင္ေလမလား ဆိုသည့္အေတြးကို ကၽြန္ေတာ့္ဦးေႏွာက္ဝယ္ ေဖ်ာက္ထားပါသည္။ အခ်စ္တစ္ခုသည္ တဖက္သားသိသည္ျဖစ္ေစ၊ မသိသည္ျဖစ္ေစ ကိုယ့္ဘက္က ခ်စ္ခြင့္ေလးႏွင့္ျပည့္စံုသည္မဟုတ္ပါလား။ ပိုင္ဆိုင္လိုစိတ္ေလးကို ကၽြန္ေတာ္ ေမ့ထားပါသည္။

ခ်စ္သူကို လြတ္လပ္စြာ ခ်စ္ခြင့္ရျခင္း၌သာေပ်ာ္ဝင္လွ်က္ရွိ၏။

ဒိုင္ယာရီ(၅)

မေန႕ကသူသည္ ယေန႕ကၽြန္ေတာ္၏ ႏွလံုးသား၌ အရိပ္ထင္ဆဲျဖစ္သည္။ ယေန႕သူသည္ မနက္ျဖန္ကၽြန္ေတာ္၏ ႏွလံုးသား၌ အရိပ္အျဖစ္ထင္က်န္ခဲ့လိမ့္မည္။ သူ႕ပံုရိပ္တို႕ကို သိမ္းဆည္းထားရျခင္းကို တကူးတကမဟုတ္ပါပဲ ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးသားက လုပ္ေဆာင္တတ္သည္။ သူ႕အသံတို႕ကို သိမ္းဆည္းထားတတ္သလို သူ႕အျပံဳးတို႕ကိုလည္း သိမ္းဆည္းထားတတ္ျပန္ေသးသည္။

ႏွလံုးသားေစာင့္နတ္ကေလး၏ ပံုရိပ္မွန္သမွ် ႏွလံုးသားက သိမ္းဆည္းတတ္သည္ကို ကၽြန္ေတာ္ တားျမစ္ႏိုင္စြမ္းမရွိ။

ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ကပင္ သူ႕ပံုရိပ္တို႕ကို ျမင္ရၾကားရျခင္း၌ ႏွစ္သိမ့္ၾကည္ႏူးမႈရွိသည္မဟုတ္ပါလား။

ဒိုင္ယာရီ(၆)

သူ႕အတြက္ စိုးရိမ္ပူပန္မႈတို႕ကို ေလွ်ာ့ခ်ဖို႕ ၾကိဳးစားေနရသည္မွာ ပင္ပန္းလွသည္။ သူ႕အသံေဖ်ာ့ေဖ်ာ့အၾကားတြင္ သူအဆင္မွေျပပါ့မလား ဟူသည့္အေတြးက အလိုလို ေနရာယူသည္။ သူ႕အျပံဳးေဖ်ာ့ေဖ်ာ့အျမင္တြင္ သူေနမွေကာင္းရဲ႕လားဟူသည့္အေတြးက အလိုလို ခုန္ေပါက္ေရာက္လာသည္။ သူ႕မ်က္ဝန္းညိဳဝယ္ ေဖ်ာ့ေတာ့ေမွးမွိန္ေသာ အရိပ္တို႕ကိုျမင္ရလွ်င္မူ ကၽြန္ေတာ္၏ေျခလက္တို႕သည္ အားအင္မရွိေတာ့သေယာင္ တစ္ကိုယ္လံုးလွဲခ်မိခ်င္သည္ထိ စိတ္တို႕ ေပ်ာ့က်သြားရသည္။

သူ အဆင္ေျပပါေစ ဆိုသည့္ စကားတစ္ခြန္းသည္ ကၽြန္ေတာ္၏ နံနက္ခင္းေတးသြားျဖစ္၍ သူေနေကာင္းပါေစ ဆိုသည့္စကားတစ္ခြန္းသည္ ကၽြန္ေတာ္၏ညခင္းေတးသြားျဖစ္သည္။

ယခုတေလာေတာ့ သူ႕ကို မ်က္ကြယ္ျပဳႏိုင္ေအာင္ၾကိဳးစားေနပါသည္။မေအာင္ျမင္ေသးသလို ပင္ပန္းလွပါသည္။

………………

သူႏွင့္ ကၽြန္ေတာ့္အၾကား  ၁၅၀၀ ခင္းမထားေသာ လမ္းေလးကို ကၽြန္ေတာ္ ဆက္လက္ျဖည့္ဆည္းဖို႕ၾကိဳးစားေနသည္။ သူ႕ဘက္မွ ၅၂၈ထက္မပိုလြန္ေသာလမ္းေလးကို ၁၅၀၀ အျပည့္ျဖစ္ေအာင္ ခင္းဖို႕ ၾကိဳးစားရဦးမည္။

ယခုေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ေကာင္းကင္တြင္ အနည္းငယ္ၾကည္လင္လာျပီျဖစ္၏။ တမ္းတျခင္းကိုစာအျဖစ္ခ်ေရးလိုက္မိ၍လည္း မုန္တိုင္းျဖစ္ႏိုင္ေခ်ေတာ့ အတန္ပင္ေလ်ာ့ပါးသြားျပီျဖစ္သည္။ ထို႕အတူ အေရွ႕ဘက္တြင္လည္း သူ႕အရိပ္အေယာင္ေလး သမ္းလာျပီမဟုတ္လား။