ေမတၱာေရာင္ျပန္

ေမတၱာေရာင္ျပန္

“အဲ့ဒီအခ်ိန္တုန္းက ငါသိတာ တစ္ခုတည္းပဲ..သူ႕ကိုပဲၾကည့္ေနခ်င္တယ္ သူ႕မ်က္ႏွာေလး ညိႈးသြားမွာ ငါေၾကာက္ေနတယ္”

သူငယ္ခ်င္းမ်ား၏ ခပ္ေလွာင္ေလွာင္အၾကည့္ကို သိပါလ်က္ သူ ဂရုမစိုက္ႏိုင္ပါ။ သူ႕ရင္တြင္းေဝဒနာတို႕ ဖြင့္ဟမွ သူ အနည္းငယ္ ေနသာထိုင္သာရွိလိမ့္မည္။

“ေနပါဦး..ငါေမးပါရေစဦး မင္းက သူ႕ကို ျမင္ျမင္ခ်င္းခ်စ္သြားတာလား”

ေအာင္သြင့္ အေမးကို ေခါင္းခါျပမိရင္း

“မဟုတ္ဘူး.. သူ႕ကို ငါသိတာ ႏွစ္ခ်ီေနျပီ တစ္ခါမွ စကားလည္း မေျပာခဲ့ဖူးဘူး အဲ့ဒီေန႕က..အဲ့ဒီေန႕က သူ ငါ့ကို အံ့ၾသတၾကီး ေျပာလိုက္ပံုေလး အရမ္းခ်စ္ဖို႕ေကာင္းတာပဲ”

ေအာင္သြင္ႏွင့္ ရဲေနာင္တို႕ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္ျဖစ္မိေခ်ျပီ။

“အခ်စ္ဆိုတဲ့ ခံစားခ်က္ၾကီး ျဖစ္သြားေလာက္ေအာင္ထိလား.. ဘာေျပာလိုက္လို႕လဲ”

ရဲေနာင္ အေမးစကားေၾကာင့္ သူျပံဳးမိရင္း ထိုအျဖစ္အပ်က္ေလးကို ျပန္လည္ တမ္းတၾကည့္မိလိုက္သည္။

……..

ဆိုင္လာျပီး အေအးေသာက္ေနက်ေကာင္မေလးပဲ။ မရယ္စဖူး အရယ္ထူးကာ သူ႕ကိုရယ္ျပရင္း မဝံ့မရဲေမးလိုဟန္ႏွင့္။ ကိုယ္က ဆိုင္ရွင္ဆိုေတာ့ ဧည့္ဝတ္ေက်ပြန္ရမည္ေလ။ ဘာမ်ားေမးမလို႕ပါလိမ့္။

“ဟို..မေတြ႕တာၾကာျပီေနာ္”

ေကာင္မေလးအေမးစကားကို သူ မသိမသာျပံဳးမိရင္း

“ေၾသာ္ ဟုတ္ကဲ့ ျမဝတီက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ဆီသြားရင္း အလုပ္လုပ္ေနတာ ခုမွျပန္လာျဖစ္တာ”

သူ႕အေျဖစကားေၾကာင့္ ေကာင္မေလးက ျပံဳးရင္း ျပန္ေျပာလိုက္ပံုက

“ေအာ….လံုးဝႏိုင္ငံျခားသားစတိုင္ေပါက္ေနလို႕ ႏိုင္ငံျခားသြားတာမ်ားလားလို႕..ညီမေလ အစ္ကို႕ကို ျပန္ေတြ႕စက ငါသိပါတယ္..ဒီလူၾကီးကို လို႕ ေနာက္မွ ဒီဆိုင္မွန္း မွတ္မိသြားတာ”

ပါးစပ္ေလးအေဟာင္းသားႏွင့္ အရိုးခံေလးေျပာလိုက္ပံုဝယ္ သူ႕ႏွလံုးသား က်ရံႈးသြားေခ်ျပီ။ ရင္ထဲ ထိုပံုစံေလးအား ခ်စ္သြားမိသည္မွာ သူမ မ်က္ႏွာေလးအား ထိုင္ေငးၾကည့္ေနမိခ်င္သည္ထိ။

“အစ္ကို သီးစံုေရခဲမုန္႕ တစ္ခြက္ေပးပါ”

သူမေလး ေျပာသံၾကားမွ မ်က္ဝန္းတို႕လႊဲမိေခ်ျပီ။

အခ်စ္ဆိုသည္မွာ အခ်ိန္အခါမေရြး ေပၚထြက္တတ္ေၾကာင္း သိခဲ့ရသည့္ေန႕ျဖစ္သလို အခ်စ္ဆိုသည္မွာ

ေတြ႕ေနက်လူတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္တတ္သည္ ဆိုသည့္ အသိတစ္ခုလည္း တိုးေသာေန႕ ျဖစ္ခဲ့သည္ပဲ။

……………………………

“ဒီၤလိုမ်ိဳးနဲ႕လည္း အခ်စ္က ေပၚေပါက္တတ္သလား”

ရဲေနာင္၏ ေလွာင္ေျပာလိုဟန္ ရယ္ဟဟကို သူအမ်က္စကားမဆိုမိ။ တကယ္တမ္း အခ်စ္တြင္ နစ္ဝင္မိေသာတစ္ေန႕ ရဲေနာင္ နားလည္ေပလိမ့္မည္။ လက္ရွိအခ်ိန္မွာ သူ႕ခ်စ္ျခင္းေတြ ဖြင့္ဟခြင့္ရရံုျဖင့္ သူ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ေက်းဇူးတင္လွပါသည္ေလ။

“မင္း ေန႕စဥ္ေတြ႕ေနပါရဲ႕နဲ႕ ေကာင္မေလးကို ဖြင့္မေျပာဘူးလား ဘာလို႕တုန္း”

“ေအာင္သြင္ရာ ငါေျပာခ်င္တာေပါ့ ဒါေပမဲ့ကြာ ငါလည္း ဘလိုင္းၾကီးမွ ဖြင့္မေျပာရဲတာ ခင္မင္ရင္းႏွီးေအာင္ ပထမဆံုးၾကိဳးစားမယ္ေပါ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ၾကီးနဲ႕….. သူနဲ႕ ငါက ေမးထူးေခၚေျပာအဆင့္ပဲရွိတာကိုး”

“အင္း..အဲဒီေတာ့”

သူ မေျဖခင္ အာေျခာက္ေျပေစရန္ ေရေႏြးၾကမ္းတစ္က်ိဳက္ ေမာ့လိုက္သည္။ ျပီးေနာက္

“ဒီလိုကြ………”

……………….

မနက္ခင္းဆိုလွ်င္ လက္ဖက္ရည္ႏွင့္ အီၾကာေကြးထြက္ဝယ္တတ္ေသာ ထိုေကာင္မေလးသည္ တစ္ပတ္လွ်င္ သံုးရက္ေလာက္ေတာ့ ညေနတိုင္း သူ႕ဆိုင္ထိုင္ကာ သီးစံု ေရခဲမုန္႕တစ္ခြက္ စားတတ္သည္။ ထို႕ျပင္ မည္သူမဆို ေဆးလိပ္ေလးမ်ားသူ႕ေဘးေသာက္လိုက္မိလွ်င္ ႏွာေခါင္းေလးပိတ္ကာ ထိုသူသိသိ မသိသိ မ်က္ေစာင္းၾကီးထိုးေနတတ္၏။ သူမေလး ကို ၾကည့္ရံုႏွင့္ သိသာေနသည္မွာ ကေလးဆန္တတ္သည့္ အမူအယာရွိသည္ဟု။

ေနာက္ သူမေလး လမ္းေလွ်ာက္လွ်င္ ေဘးဘီဝဲယာၾကည့္သည္ရယ္မရွိ။ အျမဲ ေရွ႕သို႕သာ ဦးတည္ေလွ်ာက္တတ္ျပီး သူမေလး အားသိသူတခ်ိဳ႕တေလအား ျပံဳးျပရန္ ေရွာင္လႊဲတတ္ျပန္သည္။ သူ ကိုယ္တိုင္ၾကံဳခဲ့ရသည္ပဲ။

လမ္းေတြ႕တိုင္း ျပံဳးျပရန္ၾကိဳးစားသူ သဴ႕ထံ မ်က္လံုးမေရာက္ေအာင္ ေရွာင္လႊဲတတ္သူ  သူမေလး၏ အမည္ကေတာ့ အနည္းငယ္ရိုးစင္းလွစြာ ခ်စ္ဖို႕ေကာင္းသည့္ နာမည္ေလး။ ယုေဝလြင္.တဲ့။

တစ္ပတ္ကို သံုးေခါက္ေလာက္သူ႕ဆိုင္လာထိုင္တတ္သည့္ သူမေလး သည္ အခ်စ္ကိုမသိသည့္ဟန္ဖမ္းထားေသာ္ျငား တစံုတစ္ေယာက္ကို အခ်စ္တို႕ ေပ်ာ္ဝင္ေနသည့္မ်က္လံုးမ်ိဳးႏွင့္ ၾကည့္တတ္လာေသာအခါ သူရင္ကြဲရေပျပီ။

သူ႕ဆိုင္ေလးမွာ ထိုင္ရင္း သူမေလး က ထိုတစ္စံုတစ္ေယာက္ကို လွမ္းၾကည့္ေနခ်ိန္မွာ သူကေတာ့ သူမေလး ကို ကြယ္ရာကသာ ေငးၾကည့္ရေတာ့သည္ပဲ။ ရင္ထဲက ခ်စ္ျခင္းကိုဖြင့္ဆိုဖို႕ရာ သတၱိမရွိေတာ့သလို အေျခအေနလည္း မေပးေတာ့ျပီပဲ။

ကိုယ့္ႏွလံုးသားတစ္ခုလံုးေပးမိထားသူက တျခားတစ္ေယာက္ကို  သူမ ၏ႏွလံုးသားအားေပးအပ္ထားေသာအခါ ျမင္ေနရသည့္သူ႕ရင္ထဲ ေၾကကြဲလိုက္ပံုမ်ား။

…………………………………………

“ေနပါဦးကြာ ေကာင္မေလးမွာ ၾကိဳက္တဲ့သူ ရွိေနတာနဲ႕ပဲ ဖြင့္မေျပာေတာ့ဘူး..ဆိုတာ ဟုတ္မွမဟုတ္တာ မင္းညံ့တာေပါ့ ဖြင့္ေျပာသင့္တာ ခိုင္မင္းရ”

“ဟုတ္တယ္ မင္းညံ့တာ ေကာင္မေလးက မင္းကိုစိတ္မဝင္စားဘူးလို႕ အတိအက်ၾကီးမွ မေျပာႏိုင္တာကြာ”

ေအာင္သြင့္ ေျပာစကားကို ရဲေနာင္က ထပ္ဆင့္ ေထာက္ခံလိုက္ျပန္သည္။ သူ မခ်ိျပံဳး ျပံဳးမိေခ်သည္ပဲ။ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူကို ခ်စ္တယ္လို႕ ဘယ္သူက ဝန္မခံခ်င္ပဲေနပါ့မလဲ။ ၾကိဳးစားဖူးတာေပါ့။ ဖြင့္ေျပာဖို႕ ကိုယ္တိုင္ၾကိဳးစားဖူးတာေပါ့။ ဒါေပမဲ့လည္းေလ

………………

“ေနပါဦး…ငါေမးပါဦးမယ္ တဖက္ကလည္း နင့္ကိုသေဘာက်တယ္မလား..ဘာလို႕နင္က နည္းနည္းမ်က္ႏွာခ်ိဳခ်ိဳနဲ႕ မေနျပရတာလဲ လမ္းေတြ႕ရင္လည္း ျပံဳးျပ ႏႈတ္ဆက္မွေပါ့

“မွားတယ္ ႏြယ္ ငါ့ဘက္က ခ်စ္တယ္ ဆိုတဲ့ခံစားခ်က္ၾကီးတစ္ခုလံုးရွိေနတာေတာင္ လြန္လွျပီ..သူ႕ဘက္က ဖြင့္မေျပာပါပဲနဲ႕”

နားစည္ထဲသို႕ တိုးဝင္လာေသာ တိုးရွရွႏွင့္ ထြက္ေပၚလာသည့္အသံသည္ သူမေလး၏ အသံျဖစ္သည္မွာေသခ်ာလွသည္။ မွိတ္ထားသည့္ မ်က္လံုးကို အသာအယာဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ သူမေလးႏွင့္ မိန္းခေလးတစ္ဦး။ ေကာင္တာေဘးစားပြဲတြင္ ထိုင္လ်က္ရွိေနသည့္ သူမတို႕ကို ၾကည့္ရသည္မွာ သူအိပ္ေနသည္ ဟု ထင္ေနဟန္တူသည္။ မ်က္လံုးကို အသာအယာျပန္မွိတ္လိုက္မိျပီး နားစြင့္ထားမိျပန္သည္။

“ႏြယ္ နင္သိလား ငါေလ ဟိုးအရင္တည္းက ငါ့ကို လိုက္တဲ့သူူေတြကို ျပံဳးမျပခဲ့ဘူး.. အဲ့ဒီအခါဘာေတြ႕ရလဲဆိုေတာ့ ငါ့ကို ခ်စ္ေနပါတယ္လို႕ သူငယ္ခ်င္းေတြကတဆင့္ အရိပ္အျမြတ္ေျပာထားသူေတြေလ ငါ့အျပံဳးကို မျမင္ရေတာ့ အားလံုးေနာက္ဆုတ္ကုန္တာပဲ အဲ့ဒါ ဘာ့လို႕လဲ သိလား”

“အင္း ေျပာပါဦး ဘာ့လို႕တုန္း”

“အတၱေလ အတၱ ေယာက်ၤားေတြရဲ႕ အတၱေပါ့ အျငင္းမခံႏိုင္ရဲၾကတာ တခ်ိဳ႕ကေျပာၾကေသး ဘာတဲ့ ဖြင့္မေျပာဘူးတဲ့ ဖြင့္မေျပာတာကမွ ငါးဆယ္ရာခိုင္ႏႈန္းေသခ်ာေသးသတဲ့ ဖြင့္ေျပာလိုက္ရင္ တစ္ရာခိုင္ႏႈန္းေတာင္ မက်န္မွာစိုးရတယ္တဲ့ေလ”

“ေဝလြင္ရယ္ နင္ကိုက အေတြးေခါင္လြန္းတာပါ”

“ထားပါေလ ကိုယ့္အေတြးနဲ႕ကိုယ္ေပါ့ ခု ငါေတြးထားတာကေတာ့ သူ ငါ့ကိုခ်စ္ရင္ ငါ့ဘက္က မ်က္ႏွာသာမေပးလည္း ဖြင့္ေျပာမွာပဲ အျငင္းခံရမွာကိုေၾကာက္ေနစရာမလိုဘူး”

“ဟဲ့ ဒါကေတာ့ ဘယ္သူက အျငင္းခံခ်င္မလဲ လူ႕ဂြစာမေလးရဲ႕”

သူမေလး သူငယ္ခ်င္းေခၚတဲ့ နာမည္ေျပာင္ေလးကို သူလည္း ေထာက္ခံလိုက္မိပါသည္ေလ။ ဟုတ္ပါ့။ လူ႕ဂြစာမေလး။

“မဟုတ္ဘူးေလဟာ ခ်စ္ရဲရင္ အျငင္းလည္းခံႏိုင္ရဲရမွာေပါ့ ဒီေကာင္မေလးလည္းငါ့့ကို သေဘာက်တဲ့ပံုပဲ ငါဖြင့္ေျပာလိုက္မယ္ ဆိုတာမ်ိဳးက အခ်စ္မွမဟုတ္တာ”

“ထားပါေတာ့ဟာ ခု ေမးပါရေစဦး သူ႕ဘက္သေဘာက်တာေတာ့ ေသခ်ာတယ္မလား”

“အင္း..ဒါေပမဲ့ ငါ့အရိပ္အကဲၾကည့္ေနတယ္”

“နင္ဟာ”

“ငါ့ကို အျပစ္တင္မေစာစမ္းပါနဲ႕ ဟာ သူ႔မွာလည္း အီစီကလီေတြအမ်ားၾကီးရွိတယ္ဟ သေဘာက်တယ္ ဆိုေပမဲ့ ငါ့ကိုခ်စ္လားမခ်စ္လား မေသခ်ာပါဘူး”

“အင္း.. တကယ္က နင္ကိုက အေတြးေခါင္လြန္းတာပါဟာ”

ႏြယ္ဆိုသည့္ ေကာင္မေလး၏ ေျပာစကားကို သူမေလးက မထီတရီဟန္ႏွင့္ ႏႈတ္ခမ္းေလးတြန္႕ကာ ျပံဳးေနျပန္သည္။ ဘာအေတြးေၾကာင့္မ်ားပါလိမ့္။

……………………………………….

“ဒါနဲ႕ပဲ ဖြင့္မေျပာျဖစ္ေတာ့ဘူးလား ေၾကာင့္ပါ့ကြာ ခိုင္မင္းေရ မင္းကေတာ့ တကယ့္မအူမလည္ပဲ”

ေအာင္သြင္ႏွင့္ ရဲေနာင္၏ ျပိဳင္တူဆိုသံစကားေၾကာင့္ သူ ျပံဳးမိရင္း

“ေနပါဦးကြာ..မင္းတို႕ကလဲ..လာမွာေပါ့..ဆက္နားေထာင္ပါဦး”

“ေအးပါ..ဆက္ဆက္.. ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္လဲ နားေထာင္ရတာ အာေျခာက္လွျပီ.. လက္ဖက္ရည္ တစ္ခြက္ထပ္မွာေသာက္လိုက္ဦးမယ္”

“ငါ့အတြက္ပါ မွာလိုက္ ေအာင္သြင္”

“ဘာမွလဲမဆိုင္ နားေထာင္ရတာအာေျခာက္သတဲ့” သူေျပာမိေတာ့..

“မင္း ဇာတ္လမ္းမင္းဆက္ပါ..ညီေလးေရ ေပါ့က် ႏွစ္ခြက္ေပးဦးေဟ့”

ေအာင္သြင့္ကို သူ မၾကည္ၾကည့္ ၾကည့္ရင္း ရင္တြင္းသံစဥ္ေလးအား ဆက္လက္ဖြင့္ဟမိျပန္သည္။

....................................................

သူမေလး ကို သူ ေခ်ာင္းေနတာၾကာျပီ။ ဆိုင္လာျပီး ေရခဲမုန္႕စားတိုင္းဖြင့္ေျပာဖို႕။ သို႕ေသာ္ မဖြင္ဟရဲ။ သူမေလး၏ မထီတရီမ်က္ႏွာေလးကိုၾကည့္ကာ ေၾကာက္မိျပန္သည္။ တကယ္တမ္း ကိုယ့္ဆိုင္ လာေနက်သူကို ဖြင့္ေျပာရမည္ဆိုေတာ့ ေတာ္ၾကာ တမ်ိဳးျမင္မွာ ေၾကာက္ရျပန္ေသးသည္။ အေမ့အလစ္ကိုေစာင့္ရျပန္ေသးသည္။ ေတြးစရာေတြမွ အားၾကီး။ ျပန္အမ္းသည့္ပိုက္ဆံႏွင့္ စာေလးေပးမည္ဆိုျပန္ေတာ့ ငတိမေလးက ဘယ္ေတာ့မဆို ေငြက်ပ္ ၆၅၀ အတိအက်ေပးသည္ခ်ည္း။

သူ႕မွာတစ္ခုသာ  ေသေသခ်ာခ်ာေလး လုပ္ျပႏိုင္ေတာ့သည္မွာ သူမေလးလာတိုင္း သူဖြင့္သည့္သီခ်င္းက bigbag ရဲ႕ ဘာလိုလိုနဲ႕ တစ္ႏွစ္ျပည့္ျပီပဲ အရင္လိုပဲ ငါ့စိတ္နာတယ္…ဒီခ်ိန္ပဲည ငါ ေၾကကြဲခဲ့..အစရွိသည့္သီခ်င္းေလးအား တခ်ိန္လံုးဖြင့္ထားရံုသာ။

“လမ္းၾကံဳရင္ ေျပာေပးၾကပါ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အိပ္မက္ေတြမွာသ ူ႕ရဲ႕ ပံုရိပ္ေတြ အျမဲတမ္း စြဲလမ္းလို႕ေနတယ္”

သီခ်င္းသံစဥ္ေလးအား ညည္းရင္း ေကာင္မေလးကို ၾကည့္မိျပန္ေတာ့ ဖိတ္စာေလးတစ္ေစာင္ကိုင္ကာ ငိုင္ေနသည့္ ေကာင္မေလး။ ဖိတ္စာတြင္းမွ စာေလးတစ္ေစာင္။ ေကာင္မေလး ငိုေနသလား သူဆန္းစစ္မိေတာ့ မေသခ်ာျပန္။ ေကာင္မေလး၏ မ်က္ဝန္းသည္ အနီရိပ္ေယာင္မသမ္း။

“ဟဲ့..သား.. ေဆးဆိုင္ခဏသြားစမ္း..စၾကာမင္းလိမ္းေဆးတစ္ဘူးဝယ္ခဲ့.. အေၾကာေတြေတာင့္ေနတာ လိမ္းဖို႕ၾကည့္ေတာ့ ေဆးကုန္ေနျပီ”

သူ တစ္ဦးတည္းေသာ စားပြဲထိုးေလးအား သြားခိုင္းဖို႕ရာၾကည့္ေတာ့ အေမက

“မင္းပဲသြား..ငါ့သား..သူသြား၇င္ အခ်ိန္ၾကာတယ္”

ဘာတက္ႏိုင္မည္လျကြယ္။ ေကာင္မေလးအား ေငးၾကည့္ခ်င္ေနေသာ္ျငားလည္း ေဆးဝယ္ထြက္ခဲ့ရသည္ေပါ့။

ထိုေန႕က သူျပန္ေရာက္ေတာ့ ေကာင္မေလး ရွိမေနေတာ့ေပ။

…………………………………………………………………………………

“အဲ့ဒါနဲ႕ပဲ..ဒီခ်ိန္ထိ ဖြင့္မေျပာျဖစ္တာ ဘာဆိုင္လို႕လဲ”

သူ နာက်င္စြာ ျပံဳးမိရင္း..

“သူ ငါ့ဆိုင္ မလာေတာ့ဘူးေလ အဲ့ဒီေန႕ကစျပီး.. အိမ္တြင္းပုန္းတာပဲေတြ႕ေတာ့တယ္”

“ေၾသာ္..ဘယ္သူ႕ မဂၤလာဖိတ္စာလည္း သိလား”

“ေနာက္တစ္ပတ္က် သူၾကည့္ေနက် ေကာင္ေလးက မဂၤလာေဆာင္သြားတယ္ အဲ့ဒီေနာက္ပိုင္းကစျပီး ေကာင္မေလး အျပင္ထြက္သြားလာတာေတြ ေရွာင္သြားတယ္”

“မင္း..မၾကိဳးစားျဖစ္ေတာ့ဘူးေပါ့..ရည္းစားစကားေျပာဖို႕”

ေအာင္သြင့္စကားေၾကာင့္ သူတားျမစ္ရင္း

“ရည္းစားစကားလို႕ မေျပာပါနဲ႕ကြာ ေပါ့တိမ္လြန္းပါတယ္ ခ်စ္သူျဖစ္ခြင့္လို႕ေျပာပါ”

ေအာင္သြင္ႏွင့္ ရဲေနာင္တို႕ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားမဲ့ရြဲ႕ကာ တိုးတိုးဆဲေရးလိုက္သည္ကို သူ မသိက်ိဳးကၽြန္ျပဳမိရင္း..။

“ထားပါေတာ့ ဆက္မၾကိဳးစားျဖစ္ေတာ့ဘူးလားလို႕ ေမးေနတာ”

“မၾကိဳးစားခ်င္ေသးတာ.. အခ်စ္အတြက္ သူ နာက်င္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေျမနိမ့္ရာလွံစိုက္တယ္ လို႕ ထင္မွာစိုးလို႕”

“အင္း….”

ေခါင္းခါရင္း ေလွာင္လိုဟန္ရွိသည့္ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ကို သူ ဥပကၡာ ျပဳထားလိုက္မိသည္။ ရင္တြင္းခ်စ္ျခင္းငယ္ကို ဖြင့္ဟမိျခင္းျဖင့္ သူ အနည္းငယ္ေတာ့ ရင္ေပါ့သြားေခ်ျပီ။

ယုေဝလြင္ ဆိုတဲ့ ေကာင္မေလးကေတာ့ သူမေလးအတြက္ ရူးေနသည့္ သူ႕ကို သတိထားမိပါ့မလား။ အေတြးတို႕ႏွင့္ ရင္ေမာမိရင္း မရည္ရြယ္ပါပဲ ေလပူတစ္ခ်က မႈတ္ထုတ္လိုက္မိသည္ေလ။

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

သူမက ေယာက်ၤားတစ္ေယာက္ကို စံထားခ်စ္မိေနခ်ိန္မွာ သူမအားေငးၾကည့္ေနတတ္ေသာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရွိေနသည္ကို သတိပင္မထားမိခဲ့။ သူမ၏ စံထားရာ ေယာက်ၤားသားအား တိတ္တဆိတ္ေငးၾကည့္ရံုႏွင့္သာ ေက်နပ္ခဲ့သည္။

တကယ္တမ္းေတာ့ သူမ သည္ အတၱကိုလက္မလႊတ္ႏိုင္သူတစ္ဦးသာ။ သူမ ၏ စံထားရာေယာက်ၤားသားဆီ သူမ မသြားခဲ့။ အေဝးကေငးၾကည့္ရံုႏွင့္ေက်နပ္ခဲ့ျခင္းမွာ ထိုေယာက်ၤားသားအား လက္မခံလိုျခင္းေၾကာင့္ပင္။ ယုတ္စြအဆံုး ထိုေယာက်ၤားသားအား လမ္းေတြ႕လွ်င္ ျပံဳးျပဖို႕ရာပင္မရွိခဲ့။

တဖတ္သတ္အခ်စ္ကို ကိုးကြယ္ေနရျခင္းအား ႏွစ္သက္စြာခံစားရင္း သူမ သည္ တကိုယ္ရည္ ဘဝကို ႏွစ္သက္သူျဖစ္လာသည္ေလ။

စာေလးတစ္ေစာင္မရခင္အထိေပါ့။

သူမ၏ စံထားရာေယာက်ၤားသားသည္လည္း သူမအားခ်စ္ေနခဲ့သည္ပဲ။ သို႕ေသာ္ သူမသည္ ထိုသူ႕အား လက္ခံလိုဟန္မျပခဲ့သလို ခံစားခ်က္မရွိဟန္ျပခဲ့ျခင္းက သူ႕အတြက္အျခားတစ္ေယာက္အား ေရြးခ်ယ္စရာျဖစ္သြားခဲ့သည္ တဲ့။

ဖိတ္စာေလးႏွင့္အတူပါလာေသာ စာေလးတစ္ေစာင္။ ရယူလိုခဲ့ျခင္းမရွိခဲ့သျဖင့္ ဖိတ္စာကိုေတြ႕စဥ္မွာ ခံစားခ်က္မရွိခဲ့ေသာ္လည္းထုိစာေလးအေတြ႕မွာေတာ့ သူမ ေၾကကြဲခဲ့ရသည္ပဲ။

ထိုစဥ္တည္းက သူမ အေတြးထဲရွိခဲ့သည္က “ငါက လြယ္လြယ္နဲ႕ ခ်စ္ခဲ့လို႕ ခုလို ယူက်ဳံးမရျဖစ္ရတာပဲ..ငါ ေနာက္ထပ္ မခံစားေတာ့ဘူး..သံေယာဇဥ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ အခ်စ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ လက္မခံေတာ့ဘူး”ဟု။ ဒါသည္ပင္ သူမ၏ ခံယူခ်က္ျဖစ္ခဲ့သည္။ သံေယာဇဥ္ကို လြယ္လြယ္ႏွင့္မပ်ိဳးမိဖို႕ အျမဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတိေပးတတ္ေသာ သူမ သည္ အျမဲလိုလို ျမင္ေနရသည့္ ပံုရိပ္ေလးတစ္ခုကို လွ်စ္လွ်ဳရႈခဲ့မိသည္ထိ ပင္။

သို႕ေသာ္..သူမ မ်က္ဝန္းထဲသို႕ ထိုေကာင္ေလးက ဇြတ္အတင္းတိုးဝင္လာေသာအခါ……………

……..

တကယ္တမ္းေတာ့ သူမသည္ အမွားတစ္ခုကို ႏွစ္ခါဆက္တိုက္ မွားခဲ့သူျဖစ္သည္။ သူမ ခ်စ္မိေသာသူႏွင့္ လက္တြဲဖို႕ရာ ဆႏၵမရွိခဲ့သူ သူမသည္ ထိုေကာင္ေလးအား သတိထားမိျပီးေနာက္ပိုင္းဝယ္ သံေယာဇဥ္မတြယ္မိေအာင္ ၾကိဳးစားျဖစ္ခဲ့သည္။

………………………

အမွန္တကယ္ပင္ သူမ ရုန္းထြက္ခ်င္မိသည္။ ဒီႏူးညံ့သည့္ ခံစားခ်က္က သူမ ႏွလံုးသားအား ဆြဲေေဆာင္ထားသည္မွာ ရုန္းထြက္ဖို႕အင္အားမဲ့သည္အထိ။ သိမ္ေမြ႕ႏူးညံ့ေသာ၊ ထူးဆန္းအံ့ၾသဖြယ္ေကာင္းေသာ ခံစားခ်က္ေလး။ အခ်စ္တဲ့။

ဒီဝကၤပါထဲမွ ရုန္းထြက္ဖို႕ရာခက္ခဲေနသူ သူမ ရူးသြပ္ေနျပီလား။ မျဖစ္ႏိုင္ပါေလ။ ဒီဝကၤပါထဲမွ ရုးန္ထြက္ႏိုင္ျပီဟု ယူဆသူမ်ားသည္သာ မူမမွန္သည့္သူပင္ျဖစ္ခ်ိမ့္မည္။ အခ်စ္ဆိုသည့္အရာႏွင့္ေတြ႕လွ်င္ လူတိုင္း ရူးသြပ္ၾကသည္မွာ ဓမၼတာပင္မဟုတ္ပါ့လား။ ထို႕ေၾကာင့္ သူမသည္ အခ်စ္ႏွင့္ေတြ႕ေနသည့္ မူမွန္ရူးသြပ္သူတစ္ဦးသာျဖစ္ပါသည္။

အခ်စ္ဆိုသည္မွာ သူမ အတြက္ေတာ့ အလွမ္းေဝးသည့္အရာတစ္ခု။ အခ်စ္တစ္ခုရံႈးျပီးသည့္ေနာက္ပိုင္းမွစကာ စစ္မွန္သည့္အခ်စ္ရွိသည္ဟု မယံုၾကည္ခဲ့ေတာ့သလို ၾကံဳခဲ့ဖူးသည့္ ခ်စ္ပါသည္ဆိုေသာ ေယာက်ၤားမ်ားအား ေခါင္းခါျငင္းကာ ၎တို႕၏အခ်စ္ဆိုသည္ကို မယံုၾကည္ခဲ့သူတစ္ဦး။ သို႕မို႕ေၾကာင့္ပင္ ကံတရားက ဒဏ္ခတ္ေလသည္ထင့္။ စဥ္းစားမည္ဆိုသည့္စကားေလးပင္မေျပာခဲ့ပဲ အျမဲျငင္းမိခဲ့သူ သူမ ဝဋ္လည္ေလျပီ။

အခ်စ္ဆိုတာမေမွ်ာ္လင့္သည့္ေနရာမွေပၚထြက္တတ္သလား။ သူမ မသိပါ။ သို႕မဟုတ္ ျမင္ျမင္ျခင္းအခ်စ္ဆိုတာရွိသလား။ သူမ မသိ။ သူ႕ကိုစေတြ႕သည့္အခ်ိန္တုန္းကေတာ့ တခ်ိန္တြင္ သူမခ်စ္လာမည့္သူဟု မေမွ်ာ္မွန္းခဲ့မိသည္မွာ ေသခ်ာပါသည္။ တခ်ိန္တြင္ သူမႏွလံုးသားအား ျမဳပ္ႏွံမိမည့္သူ ဟု ၾကိဳမသိမိခဲ့ေသာ သူမ၏ ခ်စ္ရသူေလးသည္ အမွန္တကယ္ကို လူအမ်ားအလယ္တြင္မထင္ရွားေသာ သာမန္လူငယ္ေလးမွ်သာ။

လူတစ္ေယာက္ကို္ ဘာရယ္မဟုတ္ ဂရုတစိုက္ၾကည့္မိရင္းႏွင့္ပင္ အခ်စ္ဆိုတာၾကီး ေပါက္ဖြားေလတတ္သည္လား။

ဟုတ္သည္။ အေျဖကိုသိခ်င္စမ္းပါဘိ။

သည္ေန႕ေတာ့ သူ မရွိေသာ ဆိုင္ေလးဝယ္ ဝင္ထုိင္ ျဖစ္မိျပီ။ တမင္ေမ့ထားေသာ ပံုရိပ္ေလးအား မ်က္ဝန္းထဲ မွန္းဆရင္း မွာလိုက္မိသည္က

“ေမာင္ေလးေရ…သီးစံုေရခဲမုန္႕တစ္ခြက္”…..လို႕။

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

“ေဟ့ေကာင္ေတြ..ငါ သတင္းေကာင္းေျပာမလို႕ လွမ္းေခၚတာကြ”

“ေျပာပါဦး..ဘာသတင္းတုန္း”

“ေကာင္မေလး ျပန္လာျပီကြ.ဒါ့အျပင္ သူက စာအုပ္ဆိုင္ဖြင့္ထားတယ္”

“အဲ့ဒီေတာ့……”

“ငါ..စာေပးလို႕လြယ္ျပီေပါ့ကြ..ေရးေတာင္ေရးျပီးျပီ”

အေတြးနဲ႕ ေပ်ာ္ေနသည့္သူ႕ကို ေအာင္သြင္က ေကာင္းခ်ီးေထာမနာေပးျပန္သည္။

“ရူးပါ့ကြာ..ဒီေခတ္ထဲ ဘယ္သူက စာေပးလို႕လဲ ”

“သူ႕မိဘေတြ မလစ္ပဲ မင္းဘယ္လိုေပးမလဲ” ဟူေသာ ရဲေနာင္ဆိုစကားေၾကာင့္ သူက ပိုင္ပါတယ္ ဆိုသည့္အျပံဳးႏွင့္ ျပံဳးျပမိရင္း

“ဟာ..ပူစရာမလိုဘူး.. သူ႕မိဘေတြက မနက္ရွစ္နာရီကေန ညေနငါးနာရီထိ ရံုးသြားၾကတာ”

“ေကာင္မေလးေတာ့ မ်က္ခံုးလႈပ္ေနေတာ့မယ္ထင္ပ..ေနပါဦး သူက ခုမွ ဘာလို႕ စာအုပ္ဆိုင္ထဖြင့္ရတာတုန္း”

“ေအာင္သြင္ရာ.. သူလည္း ခုမွ အားလို႕ေနမွာေပါ့ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ခုေတာ့ ငါ့အတြက္ ေကာင္းသြားျပီ. မင္းတို႕နဲ႕ ငါ့ခ်စ္သူေလးနဲက မၾကာခင္ မိတ္ဆက္ေပးမယ္..ဒါပဲ ခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ လက္ဖက္ရည္ဖိုး မင္းတို႕ရွင္းလိုက္ေတာ့”

အႏိုင္ႏွင့္ ပိုင္းထြက္လာေသာ သူ႕အား သူငယ္ခ်င္းမ်ားက ေထာမနာျပဳ ဆဲဆိုရင္း လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ယယ္ က်န္ခဲ့ေလေတာ့သည္။

………..

 “ပထမ ကိုယ္ထင္တာက မင္းက ကိုယ့္ထက္အသက္ၾကီးမယ္ေပါ့.. ေနာက္မွ ေသခ်ာသိတာ ကိုယ့္ထက္ အသက္ငယ္မွန္း”

အသက္ေလး ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ၾကီးသည္ကို စာဖြဲ႕ေျပာေနေသာ ေကာင္မေလးအားၾကည့္ကာ သူ ညစ္က်ယ္က်ယ္ျပံဳးလိုက္ရင္း

“ဒါဆို ေမာင္လို႕ေခၚေလ.. ေမာင္ကေတာ့ မ လို႕ပဲေခၚမွာေနာ္”

“အယ္..ေခၚခ်င္ပါဘူး..ရွက္စရာၾကီး”

ထိုအခိုက္ ေကာင္မေလး ထိတ္ထိတ္ပ်ာပ်ာျဖင့္ သူအား စာအပ္ငွားချပန္အမ္းရင္း

“ ျမန္ျမန္ျပန္ေတာ့ ဟိုမွာ အေမ ျပန္လာျပီ..”

“ေယာကၡမၾကီး ဘယ္မွာတုန္း” သူ႕ဆိုစကားေၾကာင့္ ေကာင္မေလးက မ်က္ေစာင္းထိုးရင္း

“ေနာက္မေနနဲ႕ ျပီး၇င္ အေဖပါျပန္လာေတာ့မွာ…သြားသြား.”

“ေမာင္လို႕ ေခၚရင္ ျပန္မယ္”

စာရင္းစစ္ဝတ္စံုႏွင့္ ေယာကၡမၾကီးကေတာ့ သူတို႕နားသို႕ ေရာက္လာေခ်ေတာ့မည္။

“ကဲ….”

.ေကာင္မေလးက မ်က္ေစာင္းထိုးရင္း ေခၚလိုက္သည္က …တိုးတိုးေလး

“ေမာင္”..တဲ့။

“ေၾသာ္ တိုးတိုးေလးေမးရဦးမယ္ မက ဘြဲ႕ရထားေတာ့ေလ ေမာင္က ခုမွ ဒုတိယႏွစ္ပဲရွိေသးတာ ေယာကၡမၾကီးက “သေဘာတူမွာပါေနာ္”

စာအုပ္ႏွင့္ ေကာက္ေပါက္ရန္ ဟန္ျပန္လိုက္ေသာေကာင္မေလးေၾကာင့္ သူ အေျပးေလး ေျပးထြက္ခဲ့ရင္း..။ ေယာကၡမၾကီးက သူ႔အားၾကည့္လိုက္ေသာေၾကာင့္ အေျပးရပ္ကာ သူကိုယ္ရွိန္သပ္ရင္း လူလိမၼာေလးဟန္ပန္ႏွင့္

“အန္တီ ရံုးက ျပန္လာတာလား ခင္ဗ်”..ဟုႏႈတ္ဆက္ရင္း

သူတို႕အားေငးၾကည့္ေနေသာ ခ်စ္သူ ေကာင္မေလးအား မ်က္လံုးေလးတစ္ဖက္ ခိုးမွိတ္ျပလိုက္မိရင္း…………..။

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

ရည္ေဝ

၂၀- ႏိုဝင္ဘာ ၂၀၁၁

Sm17206.blogspot.com

Freeblogspot.org/htayhsu